آوای دل

مهـدے جـان!

راحت از خاطرمان رفتے و خاموش شدے

پسر فاطمه!شرمنده…فراموش شدے

چقدَر پیش نگاه تو خطا ڪردم و تو

گریه ڪردی سر سجاده و بیهوش شدے