آوای دل

آنچه ما گفتیم از دریـــــا نمی ست
خاطرات این شهیــــدان عالمیست
عالـــمی مـافوق این دنیای مــــــا
عالـــمی کانجا نیــفتد پای مــــــــا
جای آنــــــــــــان ماورای آب هــــا
جای ما گنداب هــا مرداب هــــــــا
مرگ آنــان زندگــــــی در زندگــی
مرگ ما در بستــــر شرمندگـــــی
آری آری ما کــــــجا آنان کــــــــجا
پای لنگ و قــــــله ی عرفان کجـا
این شهیدان آبـــــــــروی عالــمند
راز هســتی، سِرّ حق را محـرمند
هر یک از ما داستانی خوانده ایم
با کمال شرم رویی مانده ایـــــم
مانده ایم آری که بعد از سال ها
قصه گوییــم از شهیدان خـــــدا