آوای دل

چرا خداوند نخواست كه حضرت زينب(س) در روز عاشورا به شهادت برسند؟

حضرت زينب سلام الله عليها و حضرت سجاد عليه السلام نقش مهم روايتگري حادثه کربلا در جهت بيداركردن وجدانهاي خفته و غبارگرفته را به نحو احسن ايفاء كردند.
اين نقش آفريني در چند محور بررسي مي شود:
1⃣تبيين و نقل خود رويدادها و حوادث جانگدازي كه هر انسان با فطرت و با وجداني را بيدار و هوشيار مي نمود.
2⃣تبيين اهداف و مقاصدي كه امام حسين(ع) با يارانشان به خاطر زنده نگه داشتن آنها به مقام رفيع شهادت نايل شدند.
3⃣ خود حضور فيزيكي و صرف شركت انسان هاي غم ديده و مصيبت زده در كاخ عبيدالله و كاخ يزيد، خود گواهي عيني بر حقانيت و مظلوميت اهل بيت عصمت عليهم السلام بود كه مي توانست تأثير رواني شگرفي در ناظرين داشته باشد.
4⃣ زينب سلام الله عليها نقش پرستار و تسلي دهنده و پناهگاه عاطفي نسبت به يتيمان و كودكان و حتي نسبت به حضرت سجاد عليه السلام را به خوبي ايفاء نمود، اگر اين نقش عاطفي و پشتوانه روحي نبود، شايد اين حادثه آن طور ه بايد و شايد تأثيرگذار نمي بود.
بنابراين زينب سلام الله عليها با ايفاي اين چهار نقش عمده و با سخنراني هاي آتشين و علي وار خود، عامل بقاء و استمرار حركت عاشورا گرديد و اين از حكمت ها و مصلحت هاي الهي بود كه زينب عليها سلام همراه اين كاروان باشد تا بعدا نقش روايتگري آن را به خوبي انجام دهد.