آوای دل

چرا حرف زدن با نوزاد تا این اندازه اهمیت دارد؟

 تحقیقات نشان می‌دهند که حرف زدن با نوزاد اهمیت بسیاری دارد.

اخیراً مهارت‌های کلامی نوزادان در کشورهای بزرگ، مثل کانادا و آمریکا کاهش یافته و علت آن کاهش ارتباط کلامی والدین با کودکان ۳-۱ ساله است. به دلایل فراوان، از جمله مشغله‌های کاری، مسئولیت نگهداری از کودکان معمولاً به پرستارها واگذار می‌شود و معمولاً پرستارها وقت کمتری را صرف حرف زدن با کودکان می‌‌کنند. از طرفی، پدر و مادر پس از بازگشت به خانه نیز وقت کافی برای کودک‌شان نمی‌گذارند و به اندازه نیاز با آنها حرف نمی‌زنند.

آنها بیشتر به اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها اکتفا می‌کنند. انبوه برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای هر روز فاصله میان والدین و کودکان را بیشتر می‌کند. برای آنکه کودکان‌تان سخنوران متبحری شوند، نیاز دارند که از همان روزهای ابتدای زندگی این مهارت را تمرین کنند.

اصول صحبت کردن

 برای آنکه بدانید کودکان چگونه حرف زدن را یاد می‌گیرند، باید با عوامل مختلف آن آشنا باشید و یکی از این عوامل ارتباط برقرار کردن است.

حالات
 لبخندها، تماس‌های فیزیکی، ارتباط برقرار کردن با چشم‌ها و … به نوزاد می‌فهماند که شما او را دوست دارید. حالات چهره و ایجاد تغییرات فیزیکی مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش ارتباط برقرار کردن با نوزاد در چند ماه نخست زندگی است.

با استفاده از این تکنیک ارتباطی منظورمان را بهتر می‌رسانیم؛ به خصوص زمانی که از یک زبان دیگر برای ارتباط برقرار کردن استفاده می‌کنیم. ارتباطات انسان‌ها با یکدیگر برای توضیح دادن دنیای پیرامون‌شان است و کودکان با آگاهی از این مسأله، استفاده از کلمات و جملات را آغاز می‌کنند.