آوای دل

پسرم ۷ سالشه. به شدت از باخت و شکست در هر بازی وحشت داره و گریه می کنه.اعتماد به نفس پایینی داره و همیشه از ناتوانی خودش حرف میزنه.
خیلی هم علاقه مند به انواع بازی فکری و ورزشی ست. اما حتما باید ببره!
روشهای مختلفی رو امتحان کردیم اما نتیجه نگرفتیم..‌.

پاسخ:

با سلام.

معمولا کودکان در سنین پیش دبستانی و اوایل دبستان شکست و باخت در بازیها را به ناتوانی خود ربط می دهند و به همین دلیل روحیه شکست پذیری ندارند.اما باید توجه داشت که این رفتار اگر کنترل و رفع نشود مشکلات بسیاری را به بار می آورد که کوچکترین آن این است که دیگر کودک جایی در بازیهای دسته جمعی همسالانش نخواهد داشت.

برای ایجاد این روحیه در درجه اول باید از والدین خواست که در بازیها و مسابقات تاکیدی بر روی نتیجه نداشته باشند بلکه توجهشان را معطوف به کیفیت بازی نمایند.مثلا اگر در مسابقه ای کودکتان باخت به او بگویید مهم نیست که برنده نشدی مهم این است که خوب بازی کردی.

اجازه دهید گاهی ببازد تا توقع زیادی و غیر واقعی از خودش نداشته باشد.

پیش از هر بازی از او قول بگیرید قواعد بازی را رعایت کند و در صورت باخت ناراحتی نکند و در طول بازی به او یاد آوری کنید که هدف فقط لذت بردن است نه چیز دیگر.

وقتهایی که شکست خود را می پذیرد در جمع از او تعریف کنید .مثلا بگویید درسته تو فوتبال برنده نشدی اما خیلی خوب پاس می دادی.

و در پایان سعی کنید هیچ گاه او را با دیگران مقایسه نکنید و از تحقیر و سرزنش بپرهیزید