آوای دل

شلمچه

آه که دلم چقدر
هوای شلمچه کرده است…

انگار پایم از این کفش ها
و خیابان ها خسته شده..

کمی خاک شلمچه می خواهم؛
ساده و پا برهنه راه بروم…

فضای غبار آلود این شهر..
دلم را به کنج قفسی فرستاده…
اسیر شده ام…

رهایم کنید از بند اسارت

آی شهدا
می خواهم پرواز کنم؛
دلم آسمان می خواهد…

هنوز خاک شلمچه جنون به دل دارد…

کاش این عید شهدا دعوتم کنند