آوای دل

آیا تا به حال چیزی راجع به لباس های زبان دار شنیدی؟

لباس هایی که با ما حرف می زنند
و طرز تفکر، نیت ها و اعتقادات کسی که اونها رو پوشیده،
برای ما روشن می کنند.
مثلا
وقتی میری عروسی، کی عروس رو به تو معرفی میکنه؟
خوب معلومه؛
لباس عروس از دور داد میزنه کی عروسه.

یا فرض کن
سرزده رفتی خونه دوستت و دوستت لباس مرتبی پوشیده،
اولین چیزی که به دوستت میگی اینه که :میخواستی بری جایی؟
پس لباس دوستت با تو حرف زده.

مردی رو میبینی که محاسن بلندی داره
و سرتاپا سیاه پوشیده، اولین چیزی که به ذهنت میرسه اینه که
اون مرد عزیزی از دست داده؛
وضع ظاهرش اینها رو میگه.

پس قبل از اینکه با کسی حرف بزنیم،
وضع ظاهر ما حرف میزنه.

بعضی رنگ ها و مدل ها
میگن لطفا به من نگاه نکن
ولی بعضی خانمها و آقایون با مدل مو و آرایش سر و صورت و رنگ لباسشون
توجه هر رهگذری رو جلب میکنن و با زبان بی زبانی میگن:
خواهش میکنم به من نگاه کنید.
حالا شاید نیت کسی که اون رو پوشیده، جلب توجه نباشه
ولی وضع ظاهرش داره با ما صحبت میکنه
نه زبونش و اون نمیتونه به همه توضیح بده که
قصد من جلب توجه نیست، قصد من مثلا مد روز بود ؛ نه……

پس باید خیلی مواظب نوع پوشش و وضع ظاهرمون باشیم.

شاید به خاطر همین است که خدا در قرآن(آیه33سوره احزاب)به زنان میفرماید: خودنمایی نکنید
یعنی در اجتماع طوری ظاهر نشو که
همه نگاه ها متوجه تو بشه
و در آیه 32 همین سوره می فرماید:
موقع حرف زدن هم مواظب باش با ناز و کرشمه حرف نزنی
چون بیماردلان راجع به تو فکر بد میکنن

راستی چقدر خدا به فکر شخصیت خانمهاست که میخواد کسی راجع به اونا
حتی فکر بد هم نکنه!

به امید اصلاح و تغییر و ان شا الله