آوای دل

بسم رب الحسین

زودتر کاری کن مهربان اربابــــ . . .

اربعین نزدیک است !

قصدمـ این نیست به کار شما دخالت بکنمـ . . .

حرف ، حرف شما . . . ولی !

راضی نشو ،

به رفیقمـ که حرمـ رفته حسادت بکنمـ . . .

اربعین حسینی نزدیک است و ایامی که در آن قرار داریم، روزهایی است که آل الله را به سرپرستی حضرت زینب(سَلامُ الله عَلَیْها) شهر به شهر می­گردانند. و در عظمت مصیبت آن بانوی عظیم القدر همین بس که اهل بیت حضرت امام حسین(عَلَیْهِ‌السَّلام) و خاندان رسالت را به مجالس شراب و معصیت می­بردند.

آن بزرگوار این همه فجایع را متحمل شدند و تاج سری بمانند حضرت امام حسین(عَلَیْهِ‌السَّلام) و تمام عزیزانشان را از دست دادند، ولی با وجود آن وقتی وارد مجلس ابن زیاد شدند، در جواب جسارت آن ملعون که: دیدید خداوند با شما چه کرد، فرمودند: «ما رأيت الاّ جميلاً» . آری ، وقتی دل رو به قبله شد و انسان در اثر اجابت، عبد گشت، هر آنچه را که در راه خداوند متحمل می­شود.اعم از مصائب و مشکلات، همه را را زیبا می­بیند و این زیبائی، زیبائی توحید است. زمان، زمان ارتباط با آن بزرگواران است تا پرتوی از نور ایشان بر قلوب ما هم بتابد. ارتباط در پرتو اجابت میسر است.

هر چقدر اعمال انسان با فرامین قرآن کریم مطابقت داشت، با آن بزرگواران مرتبط هست؛ حضرت زینب(سَلامُ الله عَلَیْها) از بزرگترین حافظان دین هستند. کمال عاشوار در اربعین است. اگر اربعین نبود، واقعة عاشورا در سرزمین نینوا مدفون می­شد. در نتیجة تلاش­های پیگیر حضرت امام سجاد(عَلَیْهِ‌السَّلام) و حضرت زینب کبری(سَلامُ الله عَلَیْها) بود که شهر به شهر گشتند و مظلومیت خود را نشان دادند و به این وسیله پیام عاشورا را به گوش جهانیان رسانیدند و اسلام را زنده نگه­داشتند.

شیعه هم باید مانند آن بزرگواران، در رسانیدن پیام­های حسینی که همان پیام­های قرآن است از هیچ تلاشی کوتاهی ننماید و به این ترتیب با آنان ارتباط برقرار نماید. روز مقدّس اربعین، روز کمال است. اربعین مرادف با کمال است؛ به عنوان نمونه: جنین بعد از چهل روز از نطفه بودن به علقه می­رسد و بعد از چهل روز علقه به مضغه تبدیل می­شود و به همین ترتیب ادامه می­یابد.

در رابطه با عدس باورهای غلطی بین عموم رواج دارد که باید اصلاح شود.
شاید این امر برخاسته از این دیدگاه طب جدید باشد که عدس منبع آهن و خونساز است اما همچنان که اشاره خواهد شد از نظر طب سنتی مصرف زیاد عدس تولید کننده خون سوداوی و غلیظ است و حتما باید با مصلحات آن مثل انواع روغن ها یا گوشت های لطیف مصرف شود البته متخصصان تغذیه نیز دریافته اند که خاصیت خونسازی خوب عدس فقط در کنار گوشت خود را نشان می دهد.
به هر روی مصرف عدس به شکل امروزی مخصوصا به صورت کنسرو که گاهی در برنامه روزانه جوانان وجود دارد اصلا توصیه نمی شود. جایگزین عدس از نظر طب سنتی ماش است که تا حد زیادی از برنامه غذایی ایرانیان کنار رفته و جای دارد که به سفره های ایرانی باز گردد. به ویِژه ماش غذای بسیار خوبی برای فصل گرما است. البته عدس نیز خالی از فایده نیست و در برخی شرایط و برای برخی مزاجها می تواند مفید باشد اما مصرف زیاد آن برای هیچ مزاجی توصیه نمی شود.

طبیعت آن: در حرارت مایل به اعتدال ( در واقع پوست آن گرم در اول و لب آن سرد در اول است و لهذا آب مطبوخ پوست آن ملین و لب یعنی جرم مقشر آن قابض است) و خشک است.

افعال و خواص آن:
نفاخ و دیر هضم و
مصرف زیاد آن مولد خون سوداوی و سودا و غلیظ کننده خون و
مانع عبور خون از عروق باریک است
و باعث دیدن خوابهای پریشان و تاریکی بینایی می شود.

آشامیدن آب پخته آن جهت امراض صدر و ریه و سرفه و درد سینه مفید است. (کوتاه مدت)
و اگر بسیار خوب با سرکه پخته شود مقوی معده و بی نفخ و بی سرکه پخته آن نفاخ است.

سوپ آن با روغن بادام جهت دوره نقاهت تب ها مفید است (کوتاه مدت)

مضر سوداوی مزاج و افراد با ضعف بینایی و معده و قولنج و بواسیر است
و سوزاننده خون و حتی در مصرف زیاد و طولانی مدت زمینه ساز ابتلا به برخی سرطانها است.

مصلح آن بسیار پختن آن با روغن کنجد تازه و یا روغن گاو و یا روغن بادام و یا سرکه و با گوشت خوردن است.