آوای دل

صاحـب الزمـان..ازالقاب حضرت مهدی.

صاحب الزمان یکی از القاب مهم و رایج امام عصر (ع) می باشد. معنای عمیق صاحب الزمان به ما کمک می کند که آسانتر راز عمر طولانی حضرت مهدی را بفهمیم.

«صاحب» در آیات مختلف قرآن و همچنین در روایات در معانی متعددی ذکر شده است؛ مثلا در سوره ی یوسف آمده است:
« یا صاحبی السجن…»

در اینجا حضرت یوسف خطاب به هم بند خود می فرمایند: «ای هم بند» یعنی در اینجا صاحب به معنای « همراه» آمده است.

گاهی صاحب الزمان در معنای «امام زمان» به کار می رود. در این معنا صاحب با امام هم معنی در نظر گرفته می شود بنابراین صاحب به معنای «پیشوا، مقتدا، پیشرو» می شود. اضافه شدن صاحب به زمان، یعنی حضرت جلوتر از زمان و پیش از زمان است و زمان پشت سر اوست. بنابراین به همین علت است که حضرت مهدی (عج) پیر نمی شود چرا که حضرت مقدم بر زمانیات است.

نکته ی جالب اینجاست که هیچ کس مقدم بر زمان نمی شود مگر آنکه در عالم تجرد و روح به مرتبه ای از ولایت برسد که بتواند امام برای زمان باشد؛ بنابراین حضرت مهدی (عج) در عین اینکه جسم دارند و در عالم مادی زندگی می کنند در عین حال تجرد دارند. اجتماع روح و جسد از ویژگی های حضرت حجت (ع) است.

امام صادق (ع) می فرمایند:

«زود است که ششمین فرزند من غایب شود و او دوازدهمین امام هدایتگر، بعد از رسول خدا است که نخستین ایشان، امیرالمومنین، علی بن ابی طالب (ع) است و آخر آنها قائم به حق، بقیة الله در زمین و صاحب الزمان است.»

منبع: موعود نامه ( مجتبی تونه ای)