آوای دل

دلنوشته

“يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِين"َ

ای عزیز، ما با همه اهل بیت خود به فقر و قحطی و بیچارگی گرفتار شدیم و با متاعی ناچیز و بی‌قدر (حضور تو) آمدیم، پس بر قدر احسانت نسبت به ما بیفزا و از ما به صدقه دستگیری کن، که خدا صدقه بخشندگان را نیکو پاداش می‌دهد.(يوسف/88)

❣عزیزا …
این فقر معنوی …
و این قحطی ایمان …
ما را سخت به بیچارگی گرفتار کرده است.
دست خالی آمده‌ایم …
تنها با پیمانه‌ای که می‌خواهیم
شما آن را پر کنید …
این پیمانه‌های خالی را با عشق بی‌نهایتت چنان پر کن، که جایی برای هیچ چیز دیگری نداشته باشند …
این کاسه را …
فَأوفِ لَنا … ایها العزیز

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بنِ أَبِی طالِب وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ

اللهم عجل لولیک الفرج