آوای دل

روانشناسان دروغ های کودکان را به هفت دسته زیر تقسیم می کنند:

دروغی که کودک برای جلب توجه دیگران می گوید

دروغ ناشی از ترس و انضباط شدید یا تنبیه بدنی

دروغ ناشی از ناتوانی کودک در گزارش دقیق جزئیات

دروغ ناشی از خشم و نفرت و به منظور انتقام از دیگران

دروغ حساب شده برای گول زدن دیگران برای رسیدن به خواست شخصی

دروغ بازی که با آن کودک حوادث تخیلی را به دیگران می باوراند

دروغ وفاوادارانه به منظور حفظ و مراقبت از یک دوست

اگر در اوان کودکی با دروغ گویی کودک برخورد منطقی نشود، او از کار خود هیچ گونه احساس ناراحتی یا گناه نمی کند.
باید با بزرگ تر شدن کودک او را کمک کرد تا به تدریج خود از عواقب نامطبوع دروغ گویی ناراحت شود و کنترل به وسیله مجازات و تنبیه جای خود را به کنترل به وسیله وجدان فردی بدهد.