آوای دل

درد دلی با امام زمان(عج)

در حجم لاک و موی پریشان و روسری

رژهای جیغ و مانتوی کوتاه و دلبری

بی شک به لطف و عشق تو چادر سرم شده

بی شک به دست های تو، مولای آخری

تو دختران چادری ات را به صحن خود

ای مفرد مذکر “غایب” نمیبری؟

من غایبم و غیبت تو یک بهانه است

هر وقت من بخواهمت آخر تو حاضری

هی آبروی جد بزرگ تو میبرم

هی آبروی رفته من را تو میخری

چشم تو خیس میشود و غصه میخوری

وقتی که از حوالی این شهر بگذری

من خاک پای جد عزیز شما شوم
آقا

ولی شما به خدا چیز دیگری

خاک ﺩﻭ عالمم به سر من شود کم است

وقتی که تو برای خودت منتظر تری

تو پنهان نیستی منم که پیدایت نمیکنم…

ألـلَّـھُـمَــ ؏َـجــلْ لِوَلـیِـڪْ ألــْـفــَـرَج