دخــالــت خــانــواده ها در زنــدگــی
دخــالــت خــانــواده ها در زنــدگــی
احــتــرام بــزرگ تــرها واجــب؛ ولی مــا ازدواج کــرده ایــم،مــســتــقــل شــده ایــم و حــالــا نمی خــواهیــم کسی در زنــدگی مــا دخــالــت کــنــد.چــه کــار بــایــد بــکــنــیــمــ؟
پــیــش آنــها درد دل نــکــنــیــد.
تــعــداد،مــدت و چــگــونــگی رفــت و آمــدهایــتــان را تــنــظــیــم کـنــیــد.
اســرار همــدیــگــر را بــه بــیــرون خــانــه درز نــدهیــد.
احــتــرام همــدیــگــر را پــیــش آنــها کـامــلــا نــگــه داریــد.
پــشــت ســر همــســرتــان،مــدافــع او بــاشــیــد.
بــا ایــن حــال از احــتــرام بــه بــزرگــتــر هایــتــان ذره ای کــوتــاهی نــکـنــیــد.
از مــشــورت های ســازنــده آنــها بــهره بــبــریــد؛ الــبــتــه مــحــتــرمــانــه و مــؤدبــانــه بــه گــونــه ی بــفــهمــانــیــد کــه مــشــورت می گــیــریــد نــه دســتــورالــعــمــل
بــا کــســانی کـه اهل دخــالــت نــیــســتــنــد بــیــشــتــر رفــت و آمــد کــنــیــد تــا دیــگــران مــتــوجــه اشــتــبــاهشــان بشوند