آوای دل

خطای دخالت

وقتی پدر و مادر مرتکب خطای دخالت می‌شن که در حريم فرزندشون دخالت کنن. شايع‌ترين جايي که دخالت می‌کنن و خودشون رو حق به جانب هم می‌دونن، موقع غذا خوردنه.

وقتی رعايت احترام اون و بشقابش رو نمی‌کنن و غذا می‌ريزن توی ظرفش و می‌گن، «بخور، برات خوبه» يا وقتی سرزده به اتاقش می‌رن، بدون اين که در بزنن.

يا وقتی دفتر خاطراتش يا وسايل شخصی‌اش رو وارسی می‌کنن تا شايد … چون «مادر هستن» يا «دلواپس بچه‌شون هستن» و …

و يکی ديگه از جاهاي رايج ارتکاب اين خطا، وقتيه که کسی از بچه سوال می‌کنه، اما اونها جواب می‌دن. مثل اين مورد:

مهمان از دختر می‌پرسد: سلام، خانم کوچولو، کلاس چندمی؟
مادر: کلاس سوم
مهمان رو به دختر: آفرين، اسم معلمتون چيه؟
مادر: خانم حسينی.

يا در اين جور موارد:
مادر رو به دخترش: مشقات رو نوشتی؟
دختر ساکت است.
پدر رو به مادر: می‌نويسه.

◀️در واقع، می‌خوام بگم، وقتی بدون درخواست فرزندمون کاری براش می‌کنيم، کسی از فرزندمون سوال می‌کنه اما ما جواب می‌ديم، يا وقتی مادر و بچه دارن حرف می‌زنن، پدر وارد مکالمه اونها می‌شه و جواب می‌ده، فراموش نکنيم که داريم خطا می‌کنيم.
اگه باور نمی‌کنين که اين رفتار شما خطاس، به يکی از خاطرات مشابه خودتون با والدين‌تون مراجعه کنين، يا وقتی مادری داره اين خطاها رو مرتکب می‌شه، به صورت بچه‌اش نگاه کنين و …

◀️می‌تونين حدس بزنين ارتکاب اين خطا چه اشکالی ايجاد می‌‌کنه؟ اينطوری قانون استقلال تو بازی فرزندپروری شکسته می‌شه. يعنی بچه مستقل بار نمی‌آد. يعنی خودش نمی‌تونه از خودش دفاع کنه. خودش نمی‌تونه حرفش رو بزنه. درخواست کردن، يعنی بيان خواسته و بيان احساس و اينها رو ياد نمی‌گيره و اونوقت، همين پدر و مادر شاکی می‌شن که چرا بچه‌شون نمی‌تونه از خودش مواظبت کنه، چرا وقتی ترياک بهش تعارف می‌کنن، نمی‌تونه خودش نه بگه، چرا نمی‌تونه بفهمه چقدر غذا براش کافيه تا چاق نشه يا لاغر نمونه، چرا نمی‌تونه