آوای دل

دلتنگت که میشوم

   آسمان هم دلش ر یش میشود…

   ای از تبار یاس های خوش بو

   تو ای به رنگ سرمستی

   پنهان شده ای که چه؟!

   تابستان بهانه است

   سرزمینمان داغدار کوچ توست…

   غبار دوریت طراوت را مسموم کرده

   و انگورها مستی ز تو میطلبند .

   به گمانم کم سویی اخترکان محصول غیبت های توست…

   … ای حسن تعلیل جهان!

   نمایان شو

   تا آرامش بر ظرف زمان طلاکوب شود…

  تقدیم به امام زمانم