آوای دل

نکنه خونه ما هم خراب بشه؟ نکنه مامان منم …؟ نکنه بابای منم مثل بابای او بچه …؟
این روزها خبر غم انگیز زلزله کرمانشاه همه جامعه را تحت تأثیر خود قرار داده است. خواهی نخواهی بچه ها هم در جریان ماجرا قرار می گیرند و ممکن است دچار احساس نا امنی و اضطراب شوند. خوب است در این مورد به چند نکته توجه داشته باشیم:

1. نباید بچه های خردسال پا به پای بزرگترها پای اخبار نشسته و شاهد ماجرا باشند. تصویر خانه های خراب و بچه های زخمی و آواره برای کودکان به هیچ وجه مناسب نیست. هنگام صحبت کردن از این جور حوادث در جمع خانواده هم باید مراقب گوشهای تیز شده بچه ها باشیم.

2. هنگام شنیدن اخبار حادثه آرامش خودتان را حفظ کنید. والدین تکیه گاه امنیت و آرامش بچه ها هستند. کمی ترس در وجود والدین موجی از ترس در کودک را ایجاد می کند. آنها نگرانی والدین را به خوبی احساس می کنند و به آن واکنش نشان می دهند.

3. اگر فرزند خردسال شما تا به حال این جور حوادث را تجربه نکرده است به او اطمینان بدهید که در شهر شما چنین اتفاقاتی نمی افتد. لازم نیست از ترس اینکه ممکن است روزی زلزله بیاید، همه حقیقت را راست و پوست کنده کف دست بچه بگذارید و آرامش او را تا مدتها به هم بزنید. به قول قدیمی ها نباید از ترس مرگ خودکشی کنیم.

4. اجازه بدهید درباره ترس و نگرانی هایش با شما صحبت کند. به صحبتهایش با دقت گوش کنید و با جملات امید بخش او را آرام کنید. نباید احساسات او را دست کم بگیریم و او را بخاطر ترسش سرزنش کنیم.

5. اگر احساس می کنید فرزند شما تحت تأثیر حادثه قرار گرفته است او را به ورزش و فعالیتهای اجتماعی و تفریحی مشغول کنید تا زیاد نتواند روی ماجرا تمرکز نماید. همچنین اگر به اندازه کافی خسته نیست او را مجبور به خوابیدن نکنید. سعی کنید قبل از خواب در کنار او باشید و برایش داستان های شیرین تعریف کنید تا به خواب برود.

6. اگر قبلاً فرزند شما زلزله، سیل یا یکی دیگر اتفاقات ناخوشایند طبیعی را تجربه کرده است با آرامش کامل به او اطمینان بدهید که همه اقدامات لازم برای محافظت خود را انجام داده اید و هیچ حادثه ای نمی تواند به شما آسیب بزند. مثلاً بگویید “خانه ما به اندازه کافی محکم هست که خراب نشود". اگر هنوز ردپای ترسهای گذشته در وجود او هست با کمک یک روانشناس روندی را برای بازسازی احساسی او شروع کنید.

آنچه که فرزندان ما با شنیدنش دچار اضطراب شدند کودکان کرمانشاهی دیدند و زیر آوار غم و اندوهش ماندند. خوب است در کنار رساندن پتو و غذا و چادر به فکر امدادرسانی عاطفی این کودکان معصوم هم باشیم.