آوای دل

میگفت：
کاش وقتی خواستگار میاد در خونه مون
بابام فارغ از مسائل مادی امروزی بگه：
تا روضه حضرت زهرا(س) تو خونه ت نذاری دختر بهت نمیدم.
آخه دخترم خادمه حضرت زهرا(س) و اولادشه
دلگرمی زندگیتو زمانی حس میکنی که وقتی
واسه اولین بار با همسرت شب جمعه راهی هیئت میشی
ببینی تو روضه حضرت مادر(س)
چه جوری از خود بی خود میشه و بلند بلند گریه میکنه و به پهنای صورت اشک میریزه
اون لحظه ست که باید بری با گوشه چادرت.
اشکایی رو که بین ریشای بلند و خوشکل مردونش گم شده رو پاک کنی
بعد بهش بگی :
“خوشحالم که همسفر زندگیم
تو قلبش جز عشق خدا و اهل بیتش کس دیگه ای رو راه نداده…
اونم خیره شه تو چشات بعد بهت بگه:
فدای مادرم زهرا(س) بشم
که فرشته خوب و پاکی رو
واسه تسکین دلتنگیای پسرش فرستاده

زندگیتون سرشار از عشق علوی
لبریز از حبّ فاطمی