آوای دل

?به رسم همدردی با مسلمانان مظلوم میانمار!

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ

گمان مبر که خدا ، از آنچه ظالمان انجام می دهند ، غافل است! ( نه ، بلکه کیفر ) آنها را برای روزی تأخیر انداخته است که چشمها در آن ( به خاطر ترس و وحشت ) از حرکت بازمی ایستد …(ابراهیم/۴۲)

?در بهار سال ۹۲ ، آن زمانی ڪه اعزام رزمنده ها به سوریه و عراق در خفا و محرمانه انجام مے شد و مدافعان غریب و مظلوم حرم در حراست از حریم اهل بیت (ع) در اوج بی ڪسی توسط جانیان زمان و داعش ملعون ، اسیر ، ڪشته و مثله می شدند و پس از آن روی سنگ مزار شهداے مدافع حرم همچون شهید روح الله ڪافیزاده عنوان “شهید مدافع حرم” حک نمی شد ، علیرضا پاے ماندن نداشت و بے تاب بود براے رفتن.

ارادت ویژه علیرضا و دیگر مدافعان حرم به اهل بیت (ع) ، داشتن روحیه ظلم ستیز و شهـــادت طلب و احساس مسئولیت بالایشان باعث شد تا با مدد اعجاز و سلاح ایثار، خشم و خشونت را به فرح نای امنیت و آرامش تبدیل کنند و آنگاه که کودکان معصوم، مردمان بی گناه، زنان عفیف و سالخوردگان مظلوم در دایره ناامنے می سوختند، مجاهدان و مدافعان حرم با قـطرات شمع وجود خود و همتے فراتر از زمان و مکان، رحمت آرامش را ارزانے ستمدیدگان کردند.

بعد از تولد علی اکبر نازنینمان ، وقتی علیرضای شهیدم با عکس کودک سوری که ملتمسانه به چشم های تکفیری هایی که بر سر او اسلحه کشیده بودند نگاه میکرد روبرو شد ، طاقتش طاق شد و تاب ماندن نداشت.
میگفت باید به فریاد شیعه رسید.این طفل معصوم مظلوم شیعه فرقی با علی اکبر خودم ندارد و در هر نقطه ای از جهان که فریاد مظلومیت شیعه به گوش رسید باید شتافت و اشرار را از اغیار جدا ڪرد.

در تفڪر شهیدان مدافع حرم، قدس و ایران، فلسطین و لبنان، حرم غریب حضرت زینب ڪبرے (س) و قبر شش گوشه حضرت سید الشهدا (ع) تفاوتی ندارد، مهم اجرای منویات مقام معظم رهبری و مقابله با متجاوزان حرامے است.
امروز فقط به جرم مسلمان بودن،سلاخی میکنند. فرقی نمیڪند؛
عراق ، سوریه ، سومالی ،افغانستان، پاڪستان،هند،لیبی،بحرین،بوسنی،یمن…
مدافعان حرم ڪه داوطلبانه به جنگ خطر رفتند و بدون ادعا و بی طلب نام و نان، معصومانه سر تواضع بر بالین خاڪ نهادند ولی گویا این جماعت حقوق دان درباره ڪشتار یڪ عده انسان مسلمانِ مظلوم حتی حاضر نیستند چیزی بنویسند.

دریغ…

فقط تصور ڪنید در میانمار ، مسلمانان، بت پرستان ڪافر را میڪشتند و آتش میزدند. همین حقوق دانهای به ظاهر انسان گرای آزادی خواه روشنفڪر غصه دار حقوق بشر و حقوق حیوانات هرچه به دهان مبارڪشان میامد به اسلام ڪه چنین پیروانی دارد نثار میکردند.
و همان سخنان سخیف ڪه در مورد علی وار بودن و علی وار زیستن و علی وار جهادڪردن و علی وار شهید شدن مدافعان حرم بر زبان می آورند ، تڪرار می شد!

دلم شبیه به مسلمانان میانمار ، آواره و سوخته شده است.و بیش از پیش میان آتش غم میسوزم و فریاد این المنتقم سر میدهم.

اللهم عجل لولیڪ الفرج والعافیه والنصر وجعلنا من خیر اعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه