آوای دل

بسم رب المهدی

گذشتہ‌ام را ورق میزنم…
بہ راستے چگونہ؟
چگونہ ممڪن است آن “منِ” بــے سر و پا…اینگونہ عاشقانہ چادر سر ڪند..و بزرگترین آرزویش شہادت باشد…؟
چگونہ ممڪن است آن همہ لاڪ و رژ و ساق پورت و مانتو را کنار بگذارد و بشود این…↪
این “من” با آن “من” فرق دارد…
آن “من” عشق سرش نمیشد…الگویش همڪلاسے هایش بودند…میخواست بہ روز باشد…مورد توجہ باشد…
ولے این “من” عاشق است…عاشق ڪسے ڪہ او را ندیده…ولے دلبرش‌ است…عاشق مہدےِ فاطمہ(عج) است…
این “من” الگویش حضرت ڪوثر،زهراےِ اطہر ، مادر سادات(س) است…
فہمیده ڪہ آزادي یعنے: بہ چہ قیمتے چشم گرگ ها دنبالت باشد…؟خودت را بپوشان و اسیر نگاه هایشان نباش…?

این “من” ڪماڪان دلش میخواهد به روز باشد…منتهےٰٓ بہ سبڪ آسمان…

این “من” برایش مہم نیست ڪہ زمینیان بہ او اُمُّل بگویند…‼

بہ راستے چگونہ ممڪن است یڪ “منِ” بــے سر و پا اینگونہ تغییر ڪند؟!

↩آرے!
واضح و روشن است…
با عشق ممڪن است تمامـِ محال ها