آوای دل

استغفار

“استغفـار” قصـه درازیسـت…..
شــروع آن “دنیـــــا"…..
ونهـایتـش"بهشت بریــن” است به خواست “خــداونـد"…
پـــــس……
ازگـفتنش"خَستــه” نشـویـد..
وهمیشه ورد زبانتان"استغفار"باشد.

“أستغـفـرالله ربی وأتوب إليـــه”

یڪی از صالحین وبـزرگان
میفرمایـد:هیـچ غذایی وهیـچ دارویی..
بهتـــراز…..
“استغـفـار “
ندیده ونیافتــه ام..
حتی براے بیخوابی،..!

اگراستغفارڪردے
شیـطان میگه:ڪاری میڪنم
تابخوابد….!

بهترازاینست ڪـه به"استغفار"مشغول شود.

ازاین ڪلیدطلایی ڪه حلّال همه مشڪلات است غافل نشوید.