آوای دل

داستان) آثار و برکات  #تعرّض_نکردن به #ناموس دیگران
مرد خیاطی بود، مومن و در عِفاف و صلاح، و زنی داشت نیز عفیفه و مستوره و با جمال و کمال که هرگز خیانتی از او سر نزده بود. 

روزی زن، با زبان منّت به شوهرش گفت:

تو کی میتوانی قدر عِفاف و پاکی مرا بدانی که من در حجاب و عفاف، مانند زبیده و رابعه هستم .

مرد گفت: راست میگویی، اما عِفاف تو  نتیجه عِفاف من است؛ چون من در حضور پروردگار عفیفم، خداوند تو را هم در عصمت و عفّت نگاه داشته است.

زن ناراحت شد و گفت:

هیچ کس نمیتواند عفاف و پاکی زن را نگه دارد، مگر به اراده خودش؛  یعنی  اگر عزم و اراده خودم نبود، هر کار میخواستم میکردم.

مرد گفت: به تو را اجازه میدهم که به هرجا که میخواهی برو و هر کار که  میخواهی انجام بده.

[زن که میخواست حرف خود را ثابت کند؛ مبنی بر اینکه دیگران قصد تعرّض به من را دارند اما من، خودم را حفظ میکنم]

 روزی خود را آرایش کرد و چادری بر سر کشید و از خانه بیرون رفت و تا شب بیرون ماند، اما هیچ کس به وی التفات و توجهی نمیکرد، مگر یک مرد که کمی چادر او را کشید، ولی زود رها کرد و رفت.

شب که زن به خانه برگشت؛ مرد گفت:

همه روز را گشتی، اما هیچ کس به تو نگاه هم نکرد، مگر یک مرد که چادرت را کشید ولی زود رفت.

زن گفت: تو از کجا دیدی؟!

مرد جواب داد: من در خانه بودم.

و بعد توضیح داد که من در تمام عُمر خود به هیچ زن نامحرمی نگاه آلوده نکردم، مگر یکبار در نوجوانی، که گوشه  چادر  زنی را گرفتم اما فوری پشیمان شدم و رهایش کردم، به همیت جهت میدانستم که اگر کسی قصد ناموس مرا کند، بیش از این (کشیدن چادر)نباشد.

زن به پای شوهرش افتاد و گفت:

 راست گفتی، بر من معلوم شد که عفاف من از عفاف توست.

کلیات جامع التمثیل،ص۱۲
⬅این حدیث هم قابل توجه است➡

  جوانی از امام صادق ع پرسید: آیا نگاه کردن به پشت زنان جایز است؟

حضرت فرمودند: اگر کسی به ناموست چنین کند، راضی هستی؟! 

پس برای  مردم همان بخواه، که برای خودت میخواهی!

مستدرک الوسائل،ج۲؛ص۵۵۵
⬅ گفتم که مکن ، گفت : مکن ،  تا نکنند 

این یک سخنم، چنان خوش آمدکه مپرس