شعر مهدوی
یا حجة بن الحسن المنتظر (عج)
هر نفسی که می تپد قلب پر التهاب ما
شوق وصال روی تو گشته خیال و خواب ما
کی نظری به ما کنی دیدن خود عطا کنی
لطف به این گدا کنی کی بدهی جواب ما
خود تو نگر به آه ما چیست بگو گناه ما
کار دل سیاه ما یا خط ناصواب ما
کی برسد بهار ما دوست رسد کنار ما
یوسف گلعذار ما کی دمد آفتاب ما
کی برسد نگار ما سر شود انتظار ما
رفته ز کف قرار ما بیش نمانده تاب ما
دل ز غم تو خون شده غصه ما فزون شده
خود تو نگر که چون شده حال دل خراب ما
ما ز تو دور تو در حضور یعنی حضور بی ظهور
تا نکنیم ز خود عبور هم نرود حجاب ما
سرور ما امام ما یاد تو صبح و شام ما
آرزوی مدام ما در پی تو شتاب ما
ألـلَّـھُــــــمَــ ؏ َـجــــــــــِّـلْ لِوَلــــــیِـڪْ ألــــــــــْـفـــــَـرَج
