آوای دل

 سه شنبه ها سکوتم ناگهانی می شود دلم لبریز عـــطر مهربانی می شود همینکه قطره اشکی چکید از دیده عشق هوای قلب مـــــن جمکرانی می شود السلام علیک یا مولانا یاصاحب الزمان (عج)

داستان و عبرت روز

دزدی به مزرعه‎ای رفت و جوالی را همراه خود برد.
اوّل مقداری کدوحلوایی و هندوانه و خربزه در جوال ریخت، بعد مقداری سیب و سیب زمینی و بادمجان و خیار، و روی آن مقداری سبزی‎های مختلف مثل تره و ریحان، درِ جوال را بست و آماده‌ی فرار شد.

ناگهان صاحب مزرعه با نوکرهایش رسیدند. نوکرها دزد را گرفتند و به درختی بستند و از ارباب پرسیدند با او چه کنیم؟

ارباب دستور داد هر چه داخل جوال است، یکی یکی بیرون بیاورند و به سر دزد بزنند.

نوکرها هم مشغول شدند و سبزی‎های لطیف را که روی جوال بود، یکی یکی برداشتند و به سر دزد می‎زدند، ولی دزد گریه می‎کرد و می‎گفت:

اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً:
«خدایا آخر و عاقبت کارهای ما را ختم به خیر کن»

چون می‎دانست آخر کار چیزهایی مثل کدوحلوایی و هندوانه و خربزه را که اول در جوال ریخته، بر سرش خواهند زد.

در آخرت هم همان چیزهایی را باید متحمّل شویم که در دنیا در جوالمان ریخته‎ایم.

حاج اسماعیل دولابی

دادخـــواهــى از خـود

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن واسَى الفَقيرَ ، وأنصَفَ النّاسَ مِن نَفسِهِ ، فذلكَ المؤمِنُ حَقّا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه به تهيدست كمك مالى كند و نسبت به مردم، از خود انصاف به خرج دهد چنين كسى مؤمن حقيقى است.

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أنصَفُ النّاسِ مَن أنصَفَ مِن نَفسِهِ مِن غَيرِ حاكِمٍ علَيهِ .

امام على عليه السلام : با انصافترين مردم كسى است كه بى آنكه پاى داورى در ميان باشد از خودش دادخواهى كند.

عنه عليه السلام : ألا إنّهُ مَن يُنصِفُ النّاسَ مِن نَفسِهِ لَم يَزِدْهُ اللّه ُ إلّا عِزّا .

امام على عليه السلام : بدانيد كه هركس نسبت به مردم از خود انصاف به خرج دهد، خداوند جز بر عزّت او نمى افزايد.

عنه عليه السلام : حَسْبُ المَرءِ … من عَقلِهِ إنصافُهُ مِن نَفسِهِ … ومِن إنصافِهِ قَبولُهُ الحَقَّ إذا بانَ لَهُ

امام على عليه السلام : در خردمندى انسان همين بس كه از خود انصاف به خرج دهد… و در انصافدارى او همين بس كه هرگاه حقيقت برايش روشن شد آن را بپذيرد.

عنه عليه السلام ـ في عَهدِهِ إلى مالِكٍ الأشترِ ـ : أنصِفِ اللّه َ وأنصِفِ النّاسَ مِن نَفسِكَ ومِن خاصَّةِ أهلِكَ ومَن لكَ فيهِ هَوىً مِن رَعيّتِكَ ، فإنَّكَ إلّا تَفعَلْ تَظلِمْ ! …

امام على عليه السلام ـ در فرمان خود به مالك اشتر ـ نوشت : حقّ خدا و مردم را از خودت و خويشان و نزديكانت و هر رعيتى كه مورد توجه و علاقه توست، بستان؛ زيرا اگر چنين نكنى ستم كرده اى!…

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنّ للّه ِ جَنَّةً لا يَدخُلُها إلّا ثَلاثَةٌ ، أحَدُهُم مَن حَكَم في نَفسِهِ بالحَقِّ .
امام باقر عليه السلام : خداوند را بهشتى است كه جزسه گروه كسى وارد آن نشود : يكى از آنها كسى است كه درباره خودش به حقّ داورى كند (به كسى كه حق با اوست حق بدهد) .

?(1) الخصال : 47 / 48.
(2) غرر الحكم : 3345.
(3) الكافي : 2 / 144 / 4.
(4) كشف الغمّة : 3 / 137، 138.
(5) نهج البلاغة : الكتاب 53.
(6) الكافي : 2/148/19.