آوای دل

عاشقانه ای برای بانوی زندگیم

عشق من

همسرِ چادری ،محجبه ،عفیفه و با حیای من

شک نکن بانو جان

با همین چادر مشکی

گرچه در ظاهر ، تو

جلوه های تن خود پوشاندی

شاید از حس خود آرایی تن بگذشتی

یا به تحقیر و تمسخر

که دوصد دختر همسایه و فامیل نثارت کردند

لحظه ای رنجیدی

شایدم زیر همان چادر معصوم خودت

گریه ای هم کردی

ولی آخر خانوم

تو بدان خوب که از هرکس زیبای دگر زیبایی

آینه با همه ی پاکی خود

با همه صدق و وفا

صافی خود

رو سیاه است اگر تو

چادرت سر کنی و

روبرویش باشی

بانوی چادریم

کوه با آن همه شوکت

با همه هیبت و عزت

تو اگر رد شوی از دیده ی او

از شکوه تو بلرزد

همچو خاشاک شود

باحجابم!عسلم

ماه با آن همه زیبایی خود

با همه حس غرورش

گر ببیند تو و آن چادر تو

گویدت ماه تویی ای بانو

از خجالت بشود تیره و تار

نازنینم

گل اگر بوی لطیفی دارد

اگر احساس غریبی دارد

یا اگر مست کند حس مسیحایی او
ماه بانو

تو اگر بوی حجابت به گلستان برسد

همه از مستی تو پر پر و شیدا بشوند.

افتخار دل من، هستی من

چادرت ارثیه حضرت زهراست(س) گلم

قدر آن را تو بدان

که همین چادر تو

بال پرواز تو باشد سوی دیدار خدا

قدر آن را تو بدان

عشق من

عسل چادریم

دوستت دارم

ثواب شاد کردن زنان

رسول خدا(ص):

?خداوند به #زنان مهربان‌تر از مردان است؛ و هیچ مردى، #زنى از محارم خود را خوشحال نمی‌کند، مگر آن که خداوند متعال او را در قیامت #شاد می‌کند.

?«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَلَى الْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى الذُّکُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ یُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى امْرَأَةٍ بَیْنَهُ وَ بَیْنَهَا حُرْمَةٌ إِلَّا فَرَّحَهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ»

کافى، ج۶، ص۶، حدیث۷

سنتی فراموش شده

“گذاشتن غذا در دهان همسر”

پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید:
هیچ نفقه ای بر خانواده ات نمی پردازی مگر پاداشی نصیبت میشود، حتی بخاطر آن لقمه ای که در دهان همسرت میگذاری