آوای دل

ڪوچڪ دُختِ من؛
بہ پاس قد ڪشیدن وجب بہ وجبت
“نیم وجبے جانم..”
بہ پاس سانت بہ سانت موهاے فرگونہ ات
“مو خرمایے جانم..”
بہ پاس،(مامان خدا ڪجاست)،گفتنت
“ڪاراگاہ گجت جانم..”
بہ پاس خانمے براے خودت شدنت
“مادر بہ فدایت..”

برایت تاجے خریدہ ام امروز..
یڪ تاجِ استثنائے..
تاجے ڪہ درخورِ گل بودنت باشد..!

دُختِ پریایِ من..
گوشت را بیاور جلو..
این تاج،یڪ تاج معمولے نیست مادر..
عتیقہ ایست خاڪے ارثیہ ے دُختِ نبے..
ڪہ دست بہ دست،نسل بہ نسل..
رسیدہ است بہ من..
و حالا بہ تو..!

عزیزِ ڪوچڪم؛
در آیندہ هاے دور..
این تاج، مواظب تمام دخترانگے هایت..
براے همبازے شدن در باد،یار و مونست..
و در برابر چشم نانجیبان،محافظت..
خواهد بود!

جانڪم؛
اینچنین تاج خارق العادہ اے را..
چند تا دوست دارے؟

می گویند سال ها پیش در جزیره ای، آهو های زیادی زندگی می کردند. خوراک فراوان و نبود خطر باعث شد که تحرک آهوها کم و به تدریج تنبل و بیمار شده و نسل آنها رو به نابودی گذارد.
برای حل این مساله تعدادی گرگ در جزیره رها شد. وجود گرگ ها باعث تحرک دوباره آهوان شد و سلامتی به آنها باز گشت.

ناملایمات، مشکلات و سختی ها هم گرگهای زندگی ما هستند که ما را قوی تر می کنند و باعث می شوند پخته تر شویم.

وین دایر

عوامل مختلف در دیر به حرف افتادن کودکان.

درست است که دیر به حرف افتادن کودکان ، تا حدودی امری ارثی قلمداد می شود  ؛ اما نمی توان نقش عوامل محیطی و چگونگی برخورد والدین با کودکان را نادیده گرفت…

صحبت کردن با کودک ، مهم ترین گام در آموزش زبان به حساب می آید ؛ هر چند ممکن است برخی تصور کنند که صحبت کردن با کودکی که نمی تواند پاسخ آنان را بدهد فایده ای ندارد . مطالعات انجام شده نشان داده است که مادران به ویژه ، نقش بی نظیری در رشد کلامی فرزندان خود دارند .

 
متخصصان بر این باورند که در طول مرحله رشد سریع واژگان ، یعنی فاصله ی بین 12تا 18 ماهگی، فعالیت های کلامی در خانه ، می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. فعالیت هایی مثل : خواندن شعر و سرود ، انجام بازی های تصوری ، خواندن کتاب برای طفل ، تعامل چهره به چهره با وی و … . افراد بزرگسال ، با صحبت کردن شمرده ، بلندتر کردن صدای خود و همراه با مبالغه در ادای زیر و بم ها ، کار شنیدن و بازشناسی الگوهای  کلامی را برای کودک راحت تر می کنند.