آوای دل

رسوای جماعت!

[دانشگاه]

لیلا میگفت؛

/توی کلاس چادرت را دربیاور،راحت باش…
بعد از کلاس سر میگذاریم../

|من مات می ماندم از اینکه نامحرم داخل کلاس با نامحرم بیرون از کلاس چه فرقی دارد..!مثلا نکند کور بود بدبخت؟!|

[مرکز خرید]

/توی پاساژ دیگر چادرت را در بیاور…همه دارند نگاهمان میکنند دختر …سمت خانه که رسیدیم سر میکنیم!/

|نامحرم بالای شهر با پایین شهر چه فرقی دارد؟!نکند خونش رنگین تر بود و من بیخبر؟|

[مسافرت]

/آخه کی لب دریا چادر سر میکند که ما دومی باشیم!چادرت را در بیاور،رفتنی باز سر میکنیم../

|نامحرم لب دریا با نامحرم ویلا چه فرقی دارد!؟ته ته فرقشان یک کرم ضد آفتاب بود!|

[عروسی]

/دم هتل و تالار…چادرت را بگذار توی کیف
برگشتنی سر میکنیم../

|نامحرم توی تالار با نامحرم کوچه بازار چه فرقی دارد؟!فوقش یک کروات بیشتر داشت؟!|

لیلا میگفت؛انقدر نامحرم نامحرم نکن…
خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو!
و من هاج و واج میماندم؛ بشوم همرنگ!نشوم همرنگ؟!

گاهی “من و من ها"،
میان این دو راهی های سخت،هاج و واج میمانیم..
خوشبحال “من هایی” که..
پیش از آنکه بال مشکی رنگشان بشکند و سقوط کنند..
راه را از بیراهه تشخیص میدهند!

آری!
بعضی چادری ها؛
گرچه رسوای “یک” جماعتند..
درعوض..
“یک” پا برای خودشان، فرشته اند!

دارد محرم تو زِ ره می رسد حسین(ع)

با یک نگاه،اسم مرا هم زهیر کن

من حُرِ رو سیاه توام، یابن فاطمه

دستم بگیر و عاقبتم را بخیر کن …

صلےالله علیڪ یااباعبدالله

سلام حُسنِ زمیـن و زمان،سلام حسـیـن
سَـرٺ سلامٺ و ماهِ رُخٺ تمام،حسـیـن

چــقـدر دور ســـَرٺ آفـتـاب مــےگــردد
ستاره‌ها همہ محوِ توصبح وشام حسین

اَلـسـَّـلٰامُ عـَلـَيْكَ يٰـا اَبٰـا عَــبْـدِ اللهِ
وَعـَلَى الْاَرْوٰاحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِـنـٰائِكَ
عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ
و َبَقِىَ اللَّيْلُ و َالنَّهٰارُ وَ لاجَعَلَهُ اللهُ
آخــِر َ الْـعَـهْـدِ مـِنّـى لـِزِيـٰارَتـِكـُمْ

•اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ
•وَعَلٰى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ
•وَعَـلىٰ اَوْلادِ الْـحـُسَـيـْنِ
•وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَيْن 

اللهم ارزقنا زیارت الحسیــــن.ع