آوای دل

در معراج،روى ڪفنش نوشتہ بودیم:

«شهید گمنام.‌»

بارها مے خواستیم براے تشییع بفرستیمش تهران؛ ولے دلم نمے‏آمد. در دلم یكے مے‏گفت:
دست نگه‏دار تا موقعش برسد.
بہ خودم گفتم: «همتے مكانیك تفحص
وقتے دنبال آچار مىےگردد، صلوات
مےفرستد؛ چرا من با صلوات، دنبال
پلاك شهید نگردم؟»
همین ڪار را ڪردم و دوباره سراغ پیڪر
رفتم و ڪفنش را باز ڪردم. در جمجمہ
شهید، قطعه‏اى گِل بود. آن را درآوردم،
دیدم پلاك شهید است.

اللّهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد

?منبع : راوى: گل محمدى، به نقل از: محمّد احمدیان، ر. ك: نشانه، ص 24

‍ ‍ حضرت امام خمینی (ره) در صحیفه نور درباره مقام شهدا فرمودند :

شهیدان آنچه را که #فلاسفه و #عرفا با قدم های علمی و استدلالی و عرفانی یافته اند، اینان با قدم عینی به آن رسیده اند . جوهره شهادت، عشق الهی است و شهید، عاشق خدا؛ اما شگرد عشق این است که تا آنجا پیش رود که دیگر از عشق و عاشق اثری باقی نماند و تنها معشوق بماند و این، همان نیل به مقام فناست که آخرین منزل سلوک الی الله می باشد.در مباحث عرفانی، فنا ارتباط مستقیمی با تجلی الهی دارد. تجلی خدا بر قلب سالک، فنای بنده را به دنبال می آورد و انواع تجلی، انواع فنا را موجب می شود. تجلی ذاتی، فنای ذاتی را، تجلی صفاتی، فنای صفاتی را و تجلی افعالی، فنای افعالی را.
ارتباط میان این دو (فنا و تجلی) در تفکر عرفانی امام(ره) این گونه بروز کرده است :
«آنچه مانع از رؤیت تجلی الهی است، حجاب هایی است که میان حق و بنده حائلند و برای دیدن جلوه خدا باید این حجاب ها را ـ که برخی ظلمانی و برخی نورانی اند ـ پاره کرد و سخت ترین و ضخیم ترین این حجب، حجاب “خود” است.
#شهید ، سالکی است که با تقدیم جان خود، این حجاب را می زداید و به مقام کمال انسانی و فنای فی الله می رسد و بی هیچ حجاب به وجه الله نظر می کند و در این نظاره است که شهید با انبیا مقارنت می یابد؛ چنانکه بنابر روایتی از اصول کافی که در آن هفت خصلت برای شهید شمرده شده، آخرین و مهم ترین آن ها چنین است: شهید نظر می کند به وجه الله و این نظر به وجه الله راحت است برای هر نبی و هر شهید.

منبع : صحیفه نور ، ج 18، ص 119

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):
_کاری کنید که به بهشت خدا بروید!

آیت الله مجتهدی تهرانی:

اگر ما از ترس جهنم نماز بخوانیم خیلی چنگی به دل نمیزند

اما اگر گفتند: نماز صبح هم نخوانی به جهنم نمیروی و در این

صورت نماز صبح خواندی ، این خوب است.

اگر عبادت برای بزرگی خدا باشد، انشاالله این خیلی قیمتی است

و این فرد در روز قیامت هم به بهشت خدا می رود

فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی…

خداوند می فرماید برای من عبادت کن، من تو را در بهشت خودم

میبرم لذا بعضی ها را ما در بهشت نمی بینیم، به خدا عرض

می کنیم که چرا رفیقمان در بهشت نیست؟

خطاب می رسد : فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر…

آنها به حضور رسیده اند.

آن هایی که عبادت برای خدا می کنند و نه از ترس جهنم ، آن ها

به بهشت خدا می روند. آنجا خیلی عالی است، دعا کنیم که

به آنجا برویم.اگر عبادتمان برای خدا باشد انشاالله به آنجا می رویم