آوای دل

کشف یک اشتباه در قرآن ؟؟؟

تاآخربخونید…….

تعدادی از دانشمندان جمع شدند تا با تحقیق در متن قرآن؛ خطا و اشتباهی در آن بیابند و به این ترتیب قرآن را رد کنند!
لذا بسیار در متن قرآن و کلمات آن دقت کردند تا اینکه به این آیه رسیدند که در مورد داستان حضرت سلیمان است که وقتی مورچه ای لشکر حضرت سلیمان را میبیند به سایر مورچه ها میگوید:
پناه بگیرید تا لشکر سلیمان شما را خرد نکنند (لایحطمنکم)
در حالی که:
این کلمه در زبان عربی فقط در مورد خرد شدن شیشه به کار میرود اما مورچه ها آن را درباره ی خود بکار برده اند!
پس این اشکالی است که میتوان به متن قرآن گرفت!
بعد از آن یک دانشمند استرالیایی در تحقیقات علمی خود کشف کرد که:
بیش از 75 درصد از غشای خارجی بدن مورچه ها را شیشه تشکیل میدهد!
و با کشف این معجزه ی قرآن بلافاصله به اسلام ایمان آورد و مسلمان شدنش را اعلام نمود.

خداوند در سوره “تین” (انجیر) به این میوه قسم خورده است و دانشمندان دین‌پژوه می‌گویند، احتمالاً علت آن است که انجیر یکی از میوه‌های همه چیز تمام است و کلکسیونی از املاح و ویتامین‌ها دارد؛ لذا مورد توجه خاص قرآن قرار گرفته است.
اما این سوگند، ویژگی ظریف دیگری هم در بر دارد که موجب مسلمان شدن یک تیم تحقیقاتی ژاپنی شده است.
قصه از اینجا شروع شد که یک گروه پژوهشی ژاپنی، در بین مواد خوراکی به دنبال منبع پروتئین خاصی بودند که به میزان کم در مغز انسان و حیوانات تولید می‌شود. این پروتئین، کاهش دهنده کلسترول خون و مسئول تقویت قلب و شجاعت انسان است و باز تولیدش بعد از ۶۰ سالگی تعطیل می‌شود.
ژاپنی‌ها فهمیدند این ماده فقط در انجیل و زیتون موجود است و برای تأمین آن، باید انجیر و زیتون را به نسبت یک به هفت مصرف کرد. یعنی ۷ زیتون و ۱ انجیر!
بعد از ارائه این نتیجه یکی از قرآن پژوهان مصری نامه‌ای به این تیم تحقیقاتی می‌نویسد و اعلام می‌کند که در قرآن، خداوند به انجیر و زیتون در کنار هم قسم خورده!
نام انجیر فقط یک بار و نام زیتون نیز هفت بار در قرآن آمده است!

بنازید به این معجزه جاوید و همیشه زنده و بیاییم کمتر بگذاریم قرآن در خانه ها خاک بخورد. ما در قبال قرآن مسئولیم و متاسفانه نسبت به این هدیه ی خداوند خیلی کم لطفیم!
غربی ها بیشتر قدر این معجزه را می دانند…

جایگاه شام خوردن در طب اسلامی

امام علی علیه السلام فرمودند شام پیامبران بعد از نماز عشاء بوده است بنابراین از آنها پیروی کنید و شام را ترک نکنید که بدن های شما آسیب جدی می بیند.
امام صادق علیه السلام فرمودند ریشه ی خرابی بدن از ناحیه شام نخوردن است.
امام صادق علیه السلام فرمودند ریشه خرابی بدن از ناحیه ناهار خوردن است.
امام رضا علیه السلام فرمودند هرگاه فردی به سن کهولت رسید حتما یک چیزی به عنوان شام بخورد ، زیرا شام موجب می شود تا انسان راحت تر بخوابد و دهان او خوش بوتر شود.
امام صادق علیه السلام فرمودند ترک شام پیری زودرس می آورد و شایسته است انسان زمانی که مسن گردید، شب را بیتوته نکند، مگر آنکه شکم او از غذا پر باشد.
امام کاظم علیه السلام فرمودند شام را ولو به خوردن کمی نان خشک نباید ترک کرد،زیرا شام مایه قوت بخشی بدن است.
امام صادق علیه السلام فرمودند هر کس دو شب شنبه و یک شنبه پشت سر هم شام را ترک کند نیرویی از او خارج می شود که با چهل روز غذا خوردن ، آن نیرو بر نمی گردد.
امام صادق علیه السلام فرمودند انسانی که شیخ گردیده(چهل یا پنجاه ساله)نباید ولو به یک لقمه شده شام را ترک کند.
امام صادق علیه السلام به یکی از اصحاب خود فرمودند اطباء شما چه نظری راجع به شام دارند؟
او جواب داد ما را از خوردن شام نهی میکنند.
امام صادق علیه السلام فرمودند ولی ما شما را امر به خوردن شام می کنیم.
امام صادق علیه السلام فرمودند نفع غذای شب برای بدن بیش از غذای روز است.
امام رضا علیه السلام فرمودند در بدن ژن و رگی وجود دارد به نام عشا که در هنگامی که انسان ترک شام میکند تا صبح هنگام برای او نفرین می کند و می گوید خداوند تو را گرسنه بدارد همان گونه که مرا گرسنه داشتی و تشنه بدارد همان گونه که مرا تشنه نگه داشتی،بنابر این ولو با یک لیوان آب یا لقمه ای نان حق او را بدهید.

قضاوتها وعدالتهای امام علی(ع)

« عقیل و آهن تفتیده » 

ــ عقیل برادر حضرت علی (ع) برای اینکه حقوقش را زیاد کند  از ایشان دعوت کرد که به خانه اش برود. روزی حضرت علی(ع) به خانه برادر نابینایش رفت. عقیل خوراک مختصری تهیه  و، وضع خانه و زندگی سخت و فقیرانه خود را به حضرت علی(ع) نشان داد و عرض کرد: این حقوقی که از بیت المال می  گیرم کم است و جواب مخارجم را نمی دهد، خواهش می کنم به من پول بیشتری بپرداز! 

حضرت فرمودند: معلوم می شود مال زیادی داری که دیگران را  مهمان می کنی، سپس حضرت میله آهنی را داغ کرد و آن را به طرف عقیل دراز کرد، عقیل فکر کرد حضرت می خواهد پولی به او بدهد، با خوشحالی دستش را دراز کرد که پول را بگیرد، اما عقیل از داغی میله دستش را عقب کشید و گفت: برادر چه می کنی! می خواهی مرا بسوزانی! 

حضرت فرمودند: تو که از آتشی که مخلوق روشن کرده است  می ترسی، چگونه من از آتش جهنم ترس نداشته باشم و ناله نکنم؟ تو که تاب تحمل آتش دنیا را نداری چگونه حاضر می شوی که برادرت در آتش دوزخ بسوزد؟ در استفاده از بیت  المال هیچ فرقی میان تو و دیگران نیست. بالاخره عقیل تحمل نیاورد و به دربار معاویه به شام رفت تا از او کمک بگیرد….

چقدر فاصله است بین رفتار ما و مولایمان

منبع : « بیست داستان و چهل حدیث گهربار از حضرت علی (ع) »