آوای دل

دعایی برای دنیا و آخرت …

كلينى و ابن بابويه و ديگران به سندهاى معتبر از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده ‏اند:

▫️ شيبه هذلى به محضر حضرت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله‏ آمد و عرضه داشت :
يا رسول اللّه من پير شده ام، و به اعمالى كه پيش از اين خود را به آن عادت داده بودم ، همچون نماز و روزه و حج و جهاد قدرتم وفا نمى ‏كند، بنابراين گفتارى به من بياموز كه خدا مرا به آن سود بخشد، و انجامش برايم سبك و آسان باشد.

?حضرت‏ فرمودند: سخنت را بار ديگر بگو، شيبه سه مرتبه سخنش را تكرار كرد.

? حضرت فرمودند: درخت و كلوخى در اطراف تو نماند، مگر اينكه‏ از باب ترحّم بر تو گريست، هرگاه از نماز صبح فارغ شوى ده مرتبه بگو :

? سبْحانَ اللَّهِ الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ ?
« منزّه است خداى بزرگ، و ستايش از آن اوست، و جنبش و نيرويى نيست مگر به خداوند والاى بزرگ »

? تا خدا به بركت‏ اين دعا، تو را از كورى و ديوانگى و خوره و پيسى و پريشانى و تباهى عقل، عافيت دهد.

▫️شيبه گفت : يا رسول اللّه اين‏ براى دنيا من است، براى آخرت من چيزى بفرما،

? فرمودند: بعد از هر نماز مى‏ گويى :

? اللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِكَ وَاَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ وَانْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَاَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَكاتِكَ ?
« خدايا مرا از جانب خود راهنمايى كن، و از فضل خود بر من كرامت فرما، و رحمتت را بر من بگستران، و از بركاتت‏ بر من نازل كن. »

? آنگاه حضرت فرمودند: اگر بنده بر اين عمل مواظبت كند، و آن را عمدا تا وقت مردن ترك‏ نكند، چون به صحرای محشر درآيد، هشت در بهشت، براى او گشوده مى ‏شود، كه از هر درى كه بخواهد وارد شود.

حجت_الاسلام_فرحزاد

پای درس امام جواد

صقر بن ابی دُلَف میگوید: از امام جواد شنیدم: امام پس از من فرزندم علی (هادی) است… و امام پس از او فرزندش حسن (عسکری) است… سپس حضرت سکوت کردند. گفتم یابن رسول الله، امام بعد از حسن کیست؟ حضرت به شدت #گریه کردند و فرمودند: پس از حسن، فرزندش که به حق قیام میکند و مردم انتظارش را میکِشند.

? گفتم چرا قائم نامیده شده؟ فرمود: زیرا پس از اینکه یادش از میان رفت (مردم فراموشش کردند) و بیشتر معتقدان به امامتش از او برگشتند، قیام می کند. گفتم چرا منتظَر نامیده شده؟

? فرمودند: زیرا او غیبتی دارد که روزهایش بسیار و زمانش طولانی میگردد. در آن دوران، مخلِصان در انتظار قیامش باشند، و اهل شک و تردید انکارش نمایند، و مُنکِران ذکر و یادش را مسخره کنند، و کسانیکه وقت برای ظهورش تعیین میکنند دروغ میگویند، و عجله کنندگان هلاک شوند؛ و اهل تسلیم نجات یابند
کمال الدین؛ باب۳۶ حدیث۳

حکایتها:
گفته می‌شود که بیشتر اوقات سقراط جلوی دروازه شهر آتن می‌نشست و به غریبه‌ها خوشامد می‌گفت.

روزی غریبه‌ای نزد او رفت و گفت: “من می‌خواهم در شهر شما ساکن شوم؛ این‌جا چگونه مردمی دارد؟”
سقراط پرسید: “در زادگاهت چه جور آدم‌هایی #زندگی می‌کنند.” مرد غریبه گفت: “مردم چندان خوبی نیستند. دروغ می‌گویند، حقه می‌زنند و دزدی می‌کنند. به همین خاطر است که آن‌جا را ترک کرده‌ام.”
سقراط خردمند می‌گوید: “مردم این‌جا هم همانگونه‌اند. اگر جای تو بودم به جستجویم ادامه می‌دادم.”
.
چندی بعد غریبه‌ی دیگری به سراغ سقراط می‌آید و درباره‌ی مردم آن سوال می‌کند.
سقراط دوباره پرسید: “آدم‌های شهر خودت چه جور آدم‌هایی هستند؟” غریبه پاسخ داد: “فوق‌العاده‌اند، به هم کمک می‌کنند و راستگو و پُرکارند. چون می‌خواستم بقیه‌ی دنیا را ببینم ترک وطن کردم.”
سقراط اندیشمند پاسخ داد: “اینجا هم همینطور است. چرا وارد شهر نمی‌شوی؟ مطمئن باش این شهر همان جایی است که تصورش را می‌کنی؟!”
.
.
ما دنیا را آنگونه می‌بینیم که هستیم و در دیگران چیزهایی را می‌بینیم که در درون ما وجود دارد.
انسانی که مثبت ومهربان باشد، هرکجا برود در اطرافش و در آدم‌هایی که با آن‌ها در ارتباط است جز نیکویی چیزی نخواهد دید و انسان کج‌اندیش و منفی‌باف نیز به هرکجا برود جز زشتی و نقصان در محیط پیرامونش چیزی را تجربه نخواهد کرد.
وقتی تغییر نکنیم هرکجا برویم آسمان همین رنگ است.