دلنوشته
دلنوشته
“يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِين"َ
ای عزیز، ما با همه اهل بیت خود به فقر و قحطی و بیچارگی گرفتار شدیم و با متاعی ناچیز و بی‌قدر (حضور تو) آمدیم، پس بر قدر احسانت نسبت به ما بیفزا و از ما به صدقه دستگیری کن، که خدا صدقه بخشندگان را نیکو پاداش می‌دهد.(يوسف/88)
❣عزیزا …
این فقر معنوی …
و این قحطی ایمان …
ما را سخت به بیچارگی گرفتار کرده است.
دست خالی آمده‌ایم …
تنها با پیمانه‌ای که می‌خواهیم
شما آن را پر کنید …
این پیمانه‌های خالی را با عشق بی‌نهایتت چنان پر کن، که جایی برای هیچ چیز دیگری نداشته باشند …
این کاسه را …
فَأوفِ لَنا … ایها العزیز
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بنِ أَبِی طالِب وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
اللهم عجل لولیک الفرج
