آوای دل

اهمیت” تلقین کردن” در زندگی(بسیار جالب و خواندنی)

✳️یکی از دلایلی که اسلام زندگی را با گفتن اذان در گوش نوزاد آغاز میکند

و با تلقین به میت تمام میکند اهمیت تلقین باشد. زیرا انسان ذاتا تلقین پذیر است.

امام صادق علیه السلام فرمودند:
تمام كسانيكه در آستانه مرگ قرار گيرند، إبليس يكى از شياطين مأمور خود را مأموريّت مي دهد كه به نزد او برود و او را امر به كفر كند
و آن قدر او را به شبهه و شكّ اندازد تا آنكه جانش خارج شود.

و هر كسي كه مؤمن باشد، آن شيطان بر او غلبه نمیکند و شبهاتش در دل او جاى نمی‏گيرد
بنابراين هر وقت شما بر بالين افراد محتضر از مؤمنين حاضر مى‏شويد، به آنها تلقين شهادت به توحيد و نبوّت كنيد تا بگويند: لَاإلَهَ إلَّا اللَهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، تا آنكه جان بسپارند».

لذا تلقین میت کمک رساندن به او در به هم شکستن نقشه های شیطان است

حتی در علم امروزی هم این قضیه ثابت شده است :
یک نمونه آزمايشي بود كه به پيشنهاد يكي از روانشناسان بر روي دو تن از مجرمين محكوم به اعدام انجام شد.

آزمايش به اين صورت بود كه مجرم اول را با چشماني بسته در حضور مجرم دوم با بريدن شاهرگ دستش او را به مجازات رساندند.
در اين هنگام نفر دوم با چشمان خود شاهد مرگ او بر اثر خونريزي شديد بود.

سپس چشمان نفر دوم را نيز بستند و اين بار شاهرگ دست وي را فقط با تيغه اي خط كشيدند و در اين حين كيسه آب گرم نيز بالاي دست وي شروع به ريختن مي كرد
اين در حالي بود كه دست او به هيچ وجه زخمي نشده بود. اما در كمال ناباوري ديدند كه مجرم دوم نيز پس از چند دقيقه جان خود را از دست داد..

چراكه او مطمئن بود كه شاهرگ دستش به مانند نفر اول بريده شده و خونريزي مي كند. ريخته شدن خون را نيز بر روي دست خود حس مي كرده است. در واقع تصوير ذهني او چنين بوده كه تا چند لحظه ديگر به مانند نفر اول هلاك مي شود و همين طور هم شد.

?دستگاه عصبي شما تجربه خيالي را از تجربه واقعي تميز نمي دهد.

بلکه فقط با توجه به اطلاعاتي كه از ناحيه مغز در اختيار او قرار مي گيرد واكنش نشان مي دهد.

اين يكي از قوانين اوليه و اصولي ذهن است. در واقع اينطوري آفریده و ساخته شده ايم.

همه انسانها با درجات مختلف تلقین پذیرند ،امروزه دانشمندان اثبات کرده اند که بخشی از اثرات داروها اثرات تلقینی آنها است و خود آنها بخودی خود تاثیری ندارند،
لذا در پزشکی امروز استفاده از شبه داروها مطرح شده است که فاقد اثرات خاص دارویی و شیمیایی میباشند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

رسول خدا صلّی الله علیه و آله شیوه اش این بود که همچون بندگان غذا می خورد و دلیل اصرار پیامبر صلّی الله علیه و آله برحفظ ظواهر به این خاطر بود که توجه بدهند که ظاهر بر باطن تأثیر دارد
چون مگر می شود کسی خود را بنده ی خدا بداند ولی به هنگام نشستن نه همچون بندگان، که مانند سلاطین جلوس نماید!

? فروع كافى، كتاب الجَنآئز، بابُ تَلقين الميّت.
?كافى‏، 2/ 633؛
? بحارالانوار، 6/ 223.

خواندن دعای فرج حضرت ولی عصر

و دعای سلامتی ایشان

بسم الله الرحمن الرحیم
اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطآءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِى الاَْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَ انْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرين

?دعاي سلامتي حضرت صاحب الزمان(عج)：

اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَ في كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَليلاً وَ عَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طویلا

? صلوات خاصه ولي نعمتمان امام رضا(ع)：

اللهم صل على علي بن موسي الرضاالمرتضى ألإمام التقي النقي و حجتك علي من فوق الأرض و من تحت الثرى الصديق الشهيد صلاةً كثيرةً تامةً زاكيةً متواصلةً متواترةً مترادفةً كأفضل ما صليت علي أحد من أوليائك

?سلامي هم به شهيدکربلا ميدهيم：

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم

السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسين.

سعد اکبر چیست

با توجه به این مطالب باز فضای برخی از ایام سنگین قلمداد شده است و برای آسان شدن آن روزها توصیه هایی شده است که عبارتند از:
 در روایات متعددى مى‏‌خوانیم: در روزهائى که نام «نحس» بر آن گذارده شده، مى‏توانید با دادن صدقه، و یا خواندن دعا، و استمداد از لطف خداوند، و قرائت بعضى از آیات قرآن، و توکل بر ذات پاک او، به دنبال کارها بروید، و پیروز و موفق باشید».
 از جمله در حدیثى مى‏‌خوانیم: یکى از دوستان امام «حسن عسکرى» علیه السلام روز سه‏ شنبه خدمتش رسید، امام علیه السلام فرمود: دیروز تو را ندیدم، عرض کرد: دوشنبه بود، و من در این روز حرکت را ناخوش داشتم! فرمود:
 «کسى که دوست دارد از شر روز دوشنبه در امان بماند، در اولین رکعت نماز صبح، سوره «هل اتى» بخواند.

یکى از یاران امام ششم علیه السلام از آن حضرت پرسید: آیا در هیچ روزى از روزهاى مکروه چهارشنبه و غیر آن، سفر کردن مناسب است؟ امام علیه السلام در پاسخ فرمود: «سفرت را با صدقه آغاز کن و «آیه الکرسى» را به هنگامى که مى‏خواهى حرکت کنى، تلاوت کن» (و هر کجا مى‏خواهى برو

۲: روزهای سعد و مبارک:

در بعضى دیگر از روایات، مى‏‌خوانیم: روز اول ماه، روز سعد و مبارکى است؛ چرا که آدم در آن آفریده شد،
همچنین روز ۲۶۶؛ چرا که خداوند دریا را براى موسى شکافت.
 یا این که: روز هفتم ماه، روز مبارکى است؛ چرا که نوح سوار بر کشتى شد و از غرقاب نجات یافت
 یا این که در مورد «نوروز» در حدیثى از «امام صادق» علیه السلام مى‏خوانیم که فرمود: «روز مبارکى است که کشتى نوح بر جودى قرار گرفت، و جبرئیل بر پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله نازل شد، و روزى است که على علیه السلام بر دوش پیامبر صلى الله علیه و آله رفت بتهاى کعبه را شکست، و داستان غدیر خم مصادف با نوروز بود …»

………………………

پی نوشتها:

۱: «تفسیر نمونه تفسیر نمونه، ج‏۲۳، ص: ۵۴٫»

۲: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَقِیَهُ اللَّهُ شَرَّ یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ فَلْیَقْرَأْ فِی أَوَّلِ رَکْعَهٍ مِنْ صَلَاهِ الْغَدَاهِ هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ ثُمَّ قَرَأَ أَبُوالْحَسَنِ علیه السلام فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَهً وَ سُرُوراً»  بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج‏۵۶، ص: ۴۰٫

۳: «مَا ذَنْبُ الْأَیَّامِ حَتَّى صِرْتُمْ تَتَشَأَّمُونَ بِهَا إِذَا جُوزِیتُمْ بِأَعْمَالِکُمْ فِیهَا؟» همان منبع قبلی ج ۵۳ ص ۱۰۳٫

اکثر مطالب و روایات برگرفته شده از تفسیر نمونه ج ۲۳ صفحات ۵۴ تا ۵۷٫