آوای دل

خواهرم …سلام

اجازه ی اندکی صحبت…

دیگراز حجابت نمیگویم…دیگر نمیگویم
خنده هایت در کوچه و بازار…دیگر از این همه مدل چادر چیزی نمیگویم…
میخواهم فقط سکوت کنم در برابرت میخواهم با نگاهم تمام حرف هایم را به پایت بریزم…

فقط دلم میخواهد با سکوتم بلند فریاد بزنم و به
دختران سرزمینم بگویم یک عده پسر
در اوج جوانی آرزوی مردن را دارند
خواهرم پسران سرزمینت به آسفالت سیاه
کف خیابان هم که نگاه کنند باز هم به گناه
می افتند…جوراب نپوشیدن ها و پاچه های کوتاه دیگر جای صحبت ندارد…ولی آنها که چادر زهرایی بر سر دارند چرا اینگونه اند…⁉️

آخر به من بگو چه کسی ساپورت
زیر چادر را حلال کرد…
به من بگو مجوز پوشیدن رنگین کمان زیر چادر مشکی چگونه صادر شد…

دختران سرزمینم…
آرایش ملایم را میشود برایم تفسیر کنی…⁉️

من از آنها که خودت خوب میشناسیشان انتظاری ندارم اما از تو که چادر خاکی کوچه های مدینه را انتخاب کرده ای دنیا دنیا انتظار می رود…

میگویند رنگ سیاه افسردگی می آورد..

خواهرم با امام_زمانت معامله کن آنوقت که درگیر امامت شدی میفهمی افسردگی با طعم چادر مشکی چه شیرین است…

راستی بانو یک سوال
چادر بر سر میکنی اما بوی ادکلن ات کوچه به کوچه میپیچد…حجاب #فاطمی اینگونه بود؟؟

میخواهی مدرن زندگی کنی…احسنت
اما بگذار برایت بگویم پیرو فاطمه زهرا"س” چگونه مدرن میشود…
“افکارت را بر روی صفحه ی کاغذ پیاده کن…
چادرت را محکم بگیر و پشت تریبون دانشگاه با افتخار از دنیای افکارت بگو…از دنیایت بگو و بگذار انگشت به دهان بمانند پسران و دخترانی که با حرف ها و نگاه هایشان دلت را شکستند… آری تو هم میتوانی حماسه ساز بشوی فقط کافیست به زینب کبری"س” اقتدا کنی…حماسه ی خطبه هایش در جمع یزیدیان سالهاست نسل به نسل میپیچد…
تو هم میتوانی در قرن ۲۱ حماسه بیافرینی
خودت را دست کم نگیر

‍ به نام خدایی که صبر و حیا را آفرید…
و برای جلوه گری آن زینب را برگزید،
که صبر فقط با زینب شناخته می شود و حیا هم…

همان"حیای"زینب که این روز ها کم کم از یاد رفته و می رود…
همین که گرمی هوا شده بهانه ای برای نپوشیدن چادر و استفاده از لباس های نازک؛یعنی حیای زینبی را از یاد برده ایم..
زینبی که در صحرای داغ و سوزان کربلا،حجاب را حفظ کرد…!

همین که به بهانه ی درس و جزوه در دانشگاه با پسران نامحرم هم کلام شده و هر دو به گناه می افتیم؛یعنی حیای زینبی را فراموش کرده ایم…
زینب که در دانشگاه عاشورا جز برای رسوایی دشمنان کلامی سخن نگفت!آن هم چه صحبتی که کسی جرأت نگاه به زینب را نداشت!

همین که به کوچکترین حرف و صحبت دیگران چادر برایمان بی ارزش می شود و می رود کنار؛یعنی حیای زینبی را از یاد برده ایم…
زینبی که همه چیزش فدای چادرش شد،حتی فرزندان و برادران عزیز تر از جانش…!

همین که چادر را بی حرمت کرده و وسیله ای کرده ایم برای نمایش جلوه هامان؛یعنی حیای زینبی را فراموش کرده ایم…
زینب که چادرش غارت شد اما حیایش نه!که بعد از غارت پوششش نگاه احدی به ظاهرش جلب نشد!

زینب همه چیزش را برای چادر داد…
اگر امروز ما امانتدار خوبی باشیم!

امروز نیز مدافعان زینب فقط کارشان دفاع از حرم نیست…

آنها از"حریم زینبی"ها هم دفاع می کنند…
از"حیای زینبی"ها نیز…

قدرشان را بدانیم…

آنها قربانی می شوند تا چادر زینب قربانی نشود…

درست مانند خود زینب…

هذا یوم الجمعه

دوباره جمعه و

دل در تمنای وجودت می زند پر

 بیا این جمعه

آغوش نگاهت را

به روی این دل افسرده بگشا

السلام علیک یا ابا صالح المهدی(عج)