آوای دل

در مبارزه مقدس برای نجات فلسطین، وعده الهی نصرت قطعی است
توصیه به تداوم مبارزه متنوع با رژیم متجاوز صهیونیست

پیام رهبر معظّم انقلاب اسلامی به رئیس اتّحادیّه‌ی جهانی علمای مقاومت
به‌مناسبت برگزاری کنگره‌ی این اتّحادیّه

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم
عالم جلیل جناب آقای شیخ ماهر حمود
رئیس محترم اتّحادیّه‌ی جهانی علمای مقاومت
سلام بر شما و همه‌ی حضّار محترم این کنفرانس، مسئولیّت سنگین و فراموش‌نشدنی فلسطین بر دوش همه‌ی دنیای اسلام است.
بی‌شک نخبگان علمی و روحانی و سیاسی و مسئولان کشورهای اسلامی بخش مهم‌تر این مسئولیّت را بر دوش دارند؛ این، مبارزه‌ای مقدّس و خوش‌عاقبت است؛ وعده‌ی الهی،نصرت قطعی در این مبارزه است.
کنگره‌ی امروز شما بخشی از این حرکت عمومی و عظیم است.
از خدای متعال توفیق جمع شما را مسئلت میکنم و تداوم مبارزه‌ی متنوّع با رژیم متجاوز صهیونیست را به همه‌ی کسانی که این مسئولیّت بزرگ را احساس میکنند، توصیه میکنم.
والسّلام علیکم و رحمةاللّه
سیّدعلی خامنه‌ای. ۹۶/۸/۸

از پیرمرد عاقل وحکیمی پرسیدند:

از عمری که سپری نمودی چه چیزی را یاد گرفتی؟

پاسخ داد:

یاد گرفتم

که دنیا قرض است باید دیر یا زود پس بدهیم

یاد گرفتم

که مظلوم دیر یا زود حقش را خواهد گرفت.

یاد گرفتم

که دنیا ی ماهر لحظه ممکن است تمام شود اما ماغافل هستیم.

یاد گرفتم

که سخن شیرین ،گشاده رویی وبخشش سرمایه اصلی ما در زندگیست.

یاد گرفتم

که ثروتمند ترین مردم در دنیا کسی است که از سلامتی، امنیت وآسایش بهره مند باشد.

یاد گرفتم

کسیکه جو را می کارد گندم را

برداشت نخواهد کرد.

یاد گرفتم

که عمر تمام می شود اما کار تمام نمی شود.

یاد گرفتم

کسیکه می خواهد مردم به حرفش گوش بدهند باید خودش نیز به حرف آنان گوش دهد.

یاد گرفتم
که مسافرت کردن وهم سفره شدن با مردم بهترین معیار ودقیق ترین راه برای محک زدن شخصیت ودرون آنان است.

یاد گرفتم

کسیکه مرتب می گوید: من این می کنم وآن می کنم تو خالی است و نمی تواند کاری انجام دهد.

یاد گرفتم

کسیکه معدنش طلا است همواره طلا باقی می ماند بدون تغییر،
اما کسیکه معدنش آهن است تغییر می کند وزنگ می زند.

یاد گرفتم

تمام کسانیکه در گورستان هستند همه کارهایی داشتند وآرمانهایی داشتند که نتوانستند محقَق گردانند.

یاد گرفتم

که:بساط عمرو زندگیمان رادردنیا طوری پهن کنیم که درموقع جمع کردن دست پایمان را گم نکنیم.

به دیگران هم بگویید

مراقب حرفهايمان باشيم

حرف هايي كه ميزنيم،دست دارند!
دست های بلندی كه گاهی،
گلويی را می فشارند
و نفس فرد را می گيرند…

حرف هايي كه ميزنيم،پا دارند !
پاهای بزرگی كه گاهی
جايشان را روی دلی مي گذارند
و برای هميشه مي مانند…

حرف هايي كه ميزنيم ،چشم دارند !
چشم های سياهی كه،
گاهی به چشم های دیگران نگاه میكنند،
و آنها را در شرمی بیکران فرو ميبرند…

پس . . .

مراقب حرفهايي كه ميزنيم باشيم زيرا سنجیده سخن گفتن از سکوت هم دشوار تر است…