روزه
اتفاقی از دوستم پرسیدم روزه ای !?
جوابش برام جالب بود
گفت بهم :آره من روزه ام
تمام سال را روزه ام
ولی بجای دهان و شکمم , اندیشه ام را روزه ام
فکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند
فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگوید
فکر من حق ندارد به مال کسی دست درازی کند
فکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کند
فکر من حق ندارد کسی را ریشخند کند
فکر من حق ندارد به کسی بهتان ببندد
فکر من حق ندارد به کسی جفا کند
فکر من حق ندارد با دل کسی بازی کند
فکر من حق ندارد به کسی دروغ بگوید
فکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشد
فکر من حق ندارد زورگو باشد
فکر من حق ندارد بینوایی را بیتفاوت از کنارش عبور کند
فکر من……………
آری من روزه ام نه روزه نخوردن غذا بلکه روزه انسان بودن , روزه انسان وار زیستن, روزه جاودانه شدن
آری من تمام سال را روزه ام تمام ساعتها را روزه ام تمام دقایق را روزه ام
آری من هم روزه ام….!
«چقدر خوب میشد اگر اینطور روزه دار بودیم…!»
