آوای دل

❤بعضے از پسر ها واقعا تکند…️

مثلا چقدر کمیابند پسرانی که با دیدن دختری سر به زیر می اندازند…

که حیاے علوی در وجودشان رخنه کرده و چه زیبا حیایی است..
.
پسرانی که خیره خیره دختری را با نگاهشان نمی بلعند…
.
پسرانی که تیکه های آبدارشان بدرقه ی راه دختری نمی شود…
.
پسرانی که به عمد دختری را تنه نمیزنند…
.
پسرانی که از دختر معصومی سوء استفاده نمی کنند…
.
قلـــ❤ــب دختری را نمی شکنند…
.
دختری را به سخره و بازی نمی گیرند…
.
باز هم خدا حفظ کند همین تعداد کم را!❤
.
پسرانی که در این دنیا سربه زیرند
.
اما پیش خدا و امامشان روو سفید و سرافراز…!

آنهایی که وقتی از کنارشان رد می شوی خیالت راحت است که آزاری نمی بینی…
.
اصلا نگاهت نمی کنند از حیا…!?
.
چون هنوز حیا یادشان است…

چون چشمانشان را برای دیدن آقایشان"پاک"نگه داشته اند…
.
می خواهند سرباز امام زمانشان(عج)باشند…
.
زیرا هنوز حیای علوے و غیرت عباســے دارند..
.
درود برشما!
.
خدا حفظتان کند…!
.

بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـ‌هـداءِ والصِّـدیقیــن

#حرمت_مادر❤️
وقتی به دیدنم می آمد برای اینڪه خجالت نڪشم وسایل را پشت در خانه میگذاشت و خودش می آمد داخل ،
بعد از سلام علیڪ میگفت :
“مادر جان ، ببین ڪفشهای مرا دزد نبرده باشد ؟ “
نگاهی می انداختم و میدیدم برنج ، روغن یا چیز های دیگری آورده است .
وقتی هم میخواست به من پول بدهد برای این ڪه به دستم نداده باشد آن را روی یخچال می گذاشت و موقع رفتن می گفت :
“شما به آشپزخانه برو انگار روی یخچال را خاڪ گرفته"!

?بر گرفته از ڪتاب شهید علی محمودوند

*دو برادر*?
سال ها دو برادر با هم در مزرعه ای که از پدرشان به ارث رسیده بود، زندگی می کردند.
یک روز به خاطر یک سوء تفاهم کوچک، با هم جرو بحث کردند.
پس از چند هفته سکوت، اختلاف آنها زیاد شد و از هم جدا شدند.
یک روز صبح در خانه برادر بزرگ تر به صدا درآمد. وقتی در را باز کرد، مرد نجـاری را دید. نجـار گفت:«من چند روزی است که دنبال کار می گردم، فکرکردم شاید شما کمی خرده کاری در خانه و مزرعه داشته باشید، آیا امکان دارد که کمکتان کنم؟»
برادر بزرگ تر جواب داد: «بله، اتفاقاً من یک مقدار کار دارم. به آن نهر در وسط مزرعه نگاه کن، آن همسایه در حقیقت برادر کوچک تر من است.
او هفته گذشته چند نفر را استخدام کرد تا وسط مزرعه را کندند و این نهر آب بین مزرعه ما افتاد. او حتماً این کار را بخاطر کینه ای که از من به دل دارد، انجام داده.»
سپس به انبار مزرعه اشاره کرد و گفت:« در انبار مقداری الوار دارم، از تو می خواهم تا بین مزرعه من و برادرم حصار بکشی تا دیگر او را نبینم.» .
نجار پذیرفت و شروع کرد به اندازه گیری و اره کردن الوار. برادر بزرگ تر به نجار گفت:« من برای خرید به شهر می روم، اگر وسیله ای نیاز داری برایت بخرم ؟ ” نجار در حالی که به شدت مشغول کار بود جواب داد： ” نه چیزی لازم ندارم”
هنگام غروب وقتی کشاورز به مزرعه برگشت, چشمانش از تعجب گرد شد. حصاری در کار نبود. نجار به جای حصار یک پل روی نهر ساخته بود.
کشاورز با عصبانیت رو به نجار کرد و گفت ： “مگر من به تو نگفته بودم برایم حصار بسازی؟ ”
در همین لحظه برادر کوچک تر از راه رسید و با دیدن پل فکر کرد که برادرش دستور ساختن ان را داده, از روی پل عبور کرد و برادر بزرگش را در اغوش گرفت و از او برای کندن نهر معذرت خواست.
وقتی برادر بزرگتر برگشت, نجار را دید که جعبه ابزارش را روی دوشش گذاشته و در حال رفتن است.
کشاورز نزد او رفت و بعد از تشکر از او خواست تا چند روزی میهمان او و برادرش باشد.
نجار گفت ： “دوست دارم بمانم ولی پل های زیادی هست که باید انها را بسازم”
*راستی*
تا
*بحال واسه چند نفر*
*پل ساختیم؟!!!*
یا
*بین خودمون*
و
*چند نفر*
*از عزیزانمون*
*حصار کشیدیم ؟!!!*