آوای دل

-آشنا کردن کودک با روسری

در ابتدا برای کودک روسری تهیه کنیم و آن را در اختیارش قرار دهیم. کودک با اشتیاق روسری را در دست می ­گیرد و سعی می ­کند آن را سر کند. هنگام بیرون رفتن از منزل سعی کنیم روسری را بر سر کودک کنیم تا با همین هیأت از منزل بیرون رود. روسری باید به گونه­ ای باشد که کودک ما بتواند هر موقع احساس خستگی کرد به راحتی آن را از سر بیرون آورده و مشغول بازی شود.

2- آشنا کردن کودک با چادر

وقتی کودک یاد گرفت روی پای خود بایستد و راه برود، چادری رنگی برای او تهیه کرده و در اختیارش قرار دهیم. کودک که مادر خود را با چادر می ­بیند در واقع کمال خود را در پوشیدن این چادر می ­بیند؛ لذا هنگام بیرون رفتن، دوست دارد همانند مادر خود با همین لباس رسمی از منزل خارج شود و از این که خود را در زیّ بزرگ ­ترها می­بیند احساس لذّت نماید. این چادر باید سبک و راحت باشد تا کودک درون آن احساس ناخوش آیندی نداشته باشد و با اختیار خود چادر را روی سر نگاه دارد و هر وقت هم دوست داشت، آن را کنار گذاشته و مشغول بازی شود. روی همین اساس تا قبل از سنّ بلوغ، نه تنها استفاده از چادر ملّی و چادر عربی توصیه نمی ­شود، بلکه استفاده از آن را مضرّ هم می ­دانیم. چون باعث می­شود که کودک، درون آن گرفتار شده و نتواند عادت به گرفتن چادر و پوشاندن اختیاری خود پیدا کند.

3- لباس بدن نما ممنوع!

دختر دوست دارد لباس­های زیبایی بر تن داشته باشد. این لباس زیبا می ­تواند لباس زیرین کودک باشد. منتهی توجه داشته باشیم که لباس او در عین زیبایی و راحتی به گونه ­ای نباشد که اندام کودک از زیر آن نمایان باشد. پوشیدن این نوع لباس ­ها ممکن است باعث شود تا به تدریج حیای کودک کم ­رنگ شده و از پوشش خود بکاهد. البته هرگز منظورم این نیست که در نوع پوشش با کودک سه ساله همانند یک دختر هشت ساله برخورد کنیم؛ بلکه منظورم این است که در عین حالی که لباس بچه باید راحت باشد، به گونه ­ای نباشد که در عرف متشرعین جلف و بدن نما تلقی شود.

4- تشویق کودک به پوشیدن روسری

وقتی سنّ دختر بیشتر شد در مورد روسری او قدری حساس شویم و به او بگوییم که تا جایی که ممکن است روسری را کنار نگذارد. این کار موجب می­شود تا به تدریج روسری را به عنوان لباس دائمی خود در برابر نامحرم انتخاب نماید. توجه داشته باشیم که این کار در صورتی عملی خواهد شد که کودک با میل و اشتیاق آن را انتخاب نماید. ما فقط مشوّق او هستیم و طوری رفتار می­کنیم که وقتی کودک را با روسری دیدیم با تشویق­ های خود به او احساس خوبی دست دهد و باور کند که این لباس، لباس رسمی او است.

5- تشویق کودک به پوشیدن چادر

وقتی کودک به پوشیدن روسری عادت کرد، به تدریج همین کار را در مورد چادر او شروع می­کنیم. این روند باید به گونه ­ای باشد که کودک ما هنگام ورود به دبستان کاملا به روسری و چادر عادت کرده باشد تا آمادگی کامل را داشته باشد که به محض رسیدن به بلوغ برای همیشه چادر بپوشد و آن را کنار نگذارد.

خبری رسید…
خبر در همه جا پیچید. همه اشک ریختند. همه آه کشیدند. گفتند که تو را غریب گیر آوردند. گفتند
تو هم مثل اربابت بی سر پر کشیدی?
تو مدافع تمام خوبی‌ها بودی. مدافع حرم بی‌بی زینب بودی.
داشتم به آخرین فیلمت نگاه می‌کردم شهید مهربان ! فیلمی که دوستانت در اردوهای جهادی از تو گرفته بودند.
محسن حججی!
در آن فیلم، حرفی را از تو شنیدم که برای یک عمرم کافی بود.
گفتی:"احساس می کنم
برای امام زمانم کاری نکرده‌ام.”
گفتی: “ما برای انتظار خیلی باید کار کنیم.”
گفتی و مرا عجیب به فکر فرو بردی. وقتی تویی که حالا برای همه پسران و دختران این سرزمین اسطوره شده ای این حرف را زده باشی؛ من چه بگویم⁉️

باید قلبم را گردگیری کنم و تا دیر نشده کاری کنم.
من یک دخترم! مثل همه دختران این سرزمین آرزوهایی دارم.
شاید تویی که این نوشته را می‌خوانی دختری هستی با آرزوهای رنگارنگ. کمد خیالاتت را پر کرده‌ای از رویاهای کوچک و بزرگ ارغوانی‌ات و هر روز گردگیری و مرتبش میکنی تا تمیز و اتو کشیده بماند.

حالا باید کاری کنیم؛ دست در دست هم بگذاریم تا با لبخند صاحب مهربانی‌ها
روزهایمان گرمایی دیگر بگیرد.

راستی اولین قدم؛ اولین گام از کجاست؟
از کجا باید دوباره شروع کرد؟
کافیست با یک سلام عهدمان را تمدید کنیم.
نباید بگذاریم تاریخش بگذرد، این عهد باید مانا بماند.
هر صبح که از خواب بلند می شویم قبل از سلام به هرکس؛ اول به دلبر واقعی‌مان سلام می‌کنیم؛
سلام می کنیم و می گوییم:
آقاجان یا ابا صالح المهدی!
بابای خوب همه ما!
روز من دوباره آغاز شده است؛
می‌شود صاحب اختیار تک تک ثانیه‌ها و دقایق روزهایم شوی؟ می‌شود کاری کنی تا راه محسن‌ها تمام نشود؟ می‌شود در زندگی‌مان برای همیشه بوی خوش عطر محمدی پخش شود؟
گلستان اینجاست؛
بوی بهار می آید….

سیما سادات تقوی

به فرزندان خود، آزادی عمل بدهید

والدین باید به فرزند خود آزادی عمل بدهند به این نکته توجه داشته باشند که فرزند آنها به یک کتاب می ماند؛ اگر به شما خیلی نزدیک یا خیلی دور باشد، نمی توانید او را بخوانید. بسیاری از والدین بیش از اندازه به فرزندان خود می چسبند و بعد به شرایطی می رسند که کار از کار گذشته است؛ فرزندان خود را با نخ به خود گره نزنید؛ بگذارید از شما فاصله بگیرند و کارهای مختلفی را انجام دهند؛ بگذارید درباره کارهایی که می خواهند در زندگی اشان انجام دهند، تصمیم بگیرند، اما توجه داشته باشید که نگذارید این فاصله بسیار زیاد شود. هر شغلی که دارید و حرفه شما هر چه که هست، بی جهت فرزندان خود زیر فشار نگذارید تا حرفه شما را دنبال کنند، ممکن است فرزندان شما به این کارها کمترین علاقه ای نداشته باشند.