حکمتهای امام علی(ع)
حضرت علی (ع) فرمود :
كسى كه براى دنيا غمگين باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است.
آن كس كه از مصيبتى كه به او رسيده شكايت كند از پروردگارش شكايت كرده است.
و كسى كه در برابر ثروتمندى به علّت ثروتش تواضع كند،دو سوم دين خود را از دست داده است!
و كسى كه قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از كسانى بوده است كه آيات خدا را استهزاء مى‌كرده
و آن كس كه قلبش با محبت دنيا پيوند خورده سه چيز او را رها نخواهد كرد: اندوه دائم، حرصى كه هرگز او را ترك نمى‌كند وآرزويى كه هيچ گاه به آن نخواهد رسيد!
حکمت ۲۲۸ نهج البلاغه
