آوای دل

چرا عزاداري براي امام حسين (ع) وياران با وفايشان از اول محرم آغاز مي شود با اين كه ايشان در دهم محرم به شهادت رسيدند ؟

با آغاز ماه محرم مصائب امام حسين (ع) ويارانش تداعي مي شود وسيره ائمه عليهم السلام نيز احياي دهه محرم بود همان طوري كه امام رضا (ع) مي فرمايند:

“كان أبي إذا دخل شهر المحرم لا يري ضاحكا و كانت الكآبة تغلب عليه حتي يمضي منه عشرة أيام فإذا كان يوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته وحزنه وبكائه ويقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين صلي الله عليه.”
يعني: وقتي ماه محرم فرا مي رسيد در پدرم امام كاظم عليه السلام آثار شادي ديده نمي شد و همواره غمگين بودند ، روز دهم ، روز مصيبت و اندوه و گريهاو بود و مي فرمود : در اين روز بود كه حسين عليه السلام را به شهادت رساندند.

امالي صدوق، ص 78 و بحار الانوار، ج 44 ص 284.

در عرف رسم براين است كه تجليل از خاطره خوب و يا تلخ به صورت دهه برگذار مي شود مانند دهه ولادت رسول اكرم (ص) و دهه فاطميه و غيره.

به خاطر اين كه در طول ده روز فرصت مناسي باشد براي تبين اهداف عالي حضرت سيد الشهداء عليه السلام و فلسفه سوگواري براي آن حضرت مانند:

حيات مجدد اسلام واحياي سنت .
حفظ مكتب و شريعت بود .
تحكيم باورهاي ديني مردم با آشنا شدن توده هابا معارف ديني.
پيوند عميق عاطفي ميان امت والگوهاي راستين.
اعلام وفاداري نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم.

چند نکته از کربلا

1. آن وقت امام حسین علیه السلام به کربلا رسید سوال کرد که این محل را چه می نامند گفت اینجا را طف می گویند امام پرسید نام دیگری نیز دارد؟ عرضه داشتند کربلا هم نامیده می شود امام با شنیدن نام کربلا گفت خدایا از اندوه و بلا به تو پناه می آورم

2.پس از فرود آمدن در کربلا امام فرمودند اینجاست محل فرود آمدن ما و به خدا سوگند همین جاست محل قبر های ما و به خدا سوگند از اینجاست که در قیامت محشور و منشور خواهیم گردید و این وعده ای از از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و در وعده ی او خلافی نیست.

3.سیدالشهدا در روز دوم محرم الحرام سال ۶۱ هجری وارد کربلا گردیدند.

4.کربلا مرکب از دو کلمه “کرب” و ” بلا ” می باشد که به معنی سختی و درد و رنج

5. ۱۸منزل امام حسین(ع) از مکه تا کربلا پیمودن

6.روز سوم محرم اراضی کربلا توسط امام حسین علیه السلام از اهالی نینوا و غاضریه به ۶۰ هزار درهم خریداری و به آنها تصدیق داده شد امام به آنها شرط نمود که مردم را برای زیارت قبرش راهنمایی و زوار را تا ۳ روز مهمان کنند.

بحارالأنوار. ج ۴۴ صفحه ۳۸۶

السلام علی المهدی…
بدون مقدمه سفره ی دلم را میگشایم آقا جان.
?دلی که پراز زنگار گناه است.
حسرت زده ام مهدی جان..
حسرت شیرین همرکابی شماو یاری رساندنتان،وجودم را آرام آرام میخورد.
حسرتی که تبدیل به واقعیت نمیشود.

به گمانم این حسرت شیرین را با خود ببرم تا ته دنیا…
دلم گرفته مهدی جان!
ازاینکه بی ابا دلتانرامیشکنم و زیر آماج گناهانم قرارمیدهم.
جالب این است که هنگام معصیت،ککم نمیگزد و یاد شما نیستم
جالب نیست!تلخ است،زهر است.

نمیدانم…
خودم هم نمیدانم تاکدام روز باید دور از شما زندگی کنم.
آنقدر شرمنده و روسیاهم که از صحبت با شما خجالت میکشم.
میدانم که مهربانیدوازخطاهایم میگذرید
اما…
دلم طاقت این همه دوری را ندارد.
حالا من مانده ام و یک دنیا آرزوهای خوب…
?من مانده ام و وظایفی که انجام نداده ام و آرزوی یاری رساندن شمارا که از دور نوازشش میکنم.

خسته ام مهدی جان!
اما خوب میدانم که خستگی شما یک عمر طولانی قدکشیده و تمام غصه ها را یکجا میخرد.
میدانم که دلت گرفته مهدی جان.
از بی وفایی من و امثال منی که شیعه ات هستیم.
?واینک،شما هستی که منتظری و در انتطار صبح ظهورت نشسته ای…
میدانم که همچون پدری مهربان،خطاهای فرزندانتان را میبخشیدو به رویشان نمیآورید.
هزاران بار دستان ناتوان مرا گرفته ای.اینبار هم بگیر دستانی که مسیر را گم کرده اند.

سلامتی و تعجیل در فرج مهدی فاطمه
صلوات