آوای دل

به تغذیه دانش آموزان اهمیت دهیم!!

بررسی‏ها نشان داده است مصرف صبحانه تمرکز حواس و قدرت یادگیری را افزایش می‌دهد و دانش‌آموزانی که صبحانه مصرف می‌کنند در درس‌هایی مثل ریاضی موفق‌تر هستند. خوردن صبحانه موجب ثابت ماندن قند خون شده و سبب می‌شود مغز غذای کافی برای انجام فعالیت‌های روزانه داشته باشد.گرسنه بودن و نخوردن صبحانه در کوتاه مدت به عملکرد طبیعی مغز لطمه وارد می‌کند. اگر مدت زمان صبحانه نخوردن طولانی شود، مغز قادر به انجام فعالیت طبیعی نیست و یادگیری مختل می‌شود.

با شروع مدرسه ها مشکل صبحانه نخوردن کودکان در بیشتر خانواده ها وجود دارد.این موضوع می تواند دلایل متعددی داشته باشد.

در طول 3 ماه تابستان کودکان هر زمانی که دوست داشته اند از خواب بلند شده اند و هر زمانی که میل داشته اند صبحانه خورده اند.حالا آن ها مجبورند صبح زود از خواب بیدار شده و صبحانه بخورند. هیچ وقت کودکتان را به خوردن صبحانه مجبور نکنید و او را تحت فشار قرار ندهید . زیرا این خاطره بد می تواند برای همیشه کودک را از خوردن صبحانه بیزار کند.

سعی کنید صبحانه کودک را در قبل از شروع کلاس (ترجیحا ۳۰ دقیقه قبل از کلاس) به کودک دهید . دعوت به صبحانه بلافاصله بعد از بیدار شدن کودک ، مانع پذیرش کودک از خوردن صبحانه می شود .اجازه دهید ابتدا کودک برای رفتن به مدرسه آماده شود سپس صبحانه او را قبل از خارج شدن از منزل به او دهید.

?به طور کلی هرگونه استرس و اضطراب می تواند جلوی اشتهای فرزندتان به صبحانه خوردن را بگیرد و به همین منظور یکی از دلایل نخوردن صبحانه توسط دانش آموزان همین مسئله اضطراب از دیر رسیدن به مدرسه می باشد که خود نوعی استرس برای آن ها تلقی می شود.

سعی کنید کودکتان شب قبل غذای سبکی بخورد و زود به رختخواب برود این کار باعث می شود کودک صبح زودتر و با خلقی بهتر از خواب برخیزد و اشتها بیشتری برای صبحانه داشته باشد.

سعی کنید سفره صبحانه را بر اساس علایق کودکتان و با استفاده از رنگ های شاد مثل رنگ نارنجی ،سبز و… آماده کنید و در چیدمان میز صبحانه ابتکار به خرج دهید . مثلا آب میوه تازه سر میز صبحانه بگذارید و یا با استفاده از حبوبات پخته ، سبزیجات و تخم مرغ آبپز و کمی خلاقیت شکل های زیبا خلق کرده و کودک را به خوردن صبحانه تشویق کنید.

می توانید پنیر سفید را با انواع مغز های خرد شده مخلوط کنید و آن را به صورت یک توپ پنیری خوشمزه و مقوی به کودک بدهید، یا روی نانی گرد به شکل پیتزا پنیر، گردو و سبزیجات بریزید و آن را به صورت پیتزا هم برش دهید.

خودتان در منزل کیک بپزید و با یک لیوان شیر به کودک دهید . اگر کودکتان طعم شیر را دوست ندارد می توانید به شیر کودک مقدار کمی کاکائو یا موز اضافه کنید.

هنگام صرف صبحانه با کودک همراه باشید؛ حتی کودکان بزرگتر نیز دوست دارند همراهی داشته باشند. اگر در آن لحظه اشتهای خوردن صبحانه راندارید لااقل هنگامی که کودک صبحانه می خورد کنار او سر سفره بنشینید. حضور خانواده در کنار کودک به هنگام صرف غذا عامل مهمی برای راغب شدن وی به صرف غذا است./.

با مداخله اطرافیان در تربیت فرزندم چه‌کار کنم⁉️

اگه می‌توانید و براتون امکان داره؛ محترمانه باهاشون صحبت کنید که حتی‌المقدور وقتی شما با فرزندتان صحبت می‌کنید، مداخله نکنند.
چون فقط کافیه بچه متوجه بشه، یک نفر در جمع طرفدار اوست
در نتیجه دیگه از پدر مادرش حرف‌شنوی نخواهد داشت و به دیگران متوسل میشه.

این روش برای آینده آن بچه
و رابطه او با والدینش بسیار آسیب زننده است.
اقتدار والدین را خدشه‌دار می‌کنه.

اگر بچه‌ای را دوست دارید؛ لطفا
《جلوی خود بچه》 در مورد روش تربیتی والدین با آنها صحبت نکنید.
………………………………..

10 پیشنهاد به پدر و مادرهایی که فرزند دانش آموز دارند

✍️ عصر ایران ؛ جعفر محمدی

با آغاز سال تحصیلی، بی مناسبت نیست بدون هیچ مقدمه ای، چند پیشنهاد را با پدر و مادرها در میان بگذاریم:

1️⃣ بهترین راه برای درس خوان و مهم تر از آن، کتاب خوان شدن فرزندان تان این است که خودتان هم کتاب بخوانید.
همه مطالعات روانشناسی و حتی تجربیات فردی نشان می دهند که کودکان بیشتر از رفتارهای شما الگوبرداری می کنند تا از حرف ها و امر و نهی های شما.

حتی اگر اهل مطالعه نیستید، می توانید کتابی را در دست بگیرید و تظاهر به مطالعه کنید. این کار به ویژه برای کودکان پیش دبستانی بسیار اثرگذار است.

2️⃣ از باورهای قدیمی دست بکشید. زمانی تمام خوشبختی فرزندان در این تعریف می شد که حتما به دانشگاه بروند و سپس با مدرکی که می گیرند، در یک جای خوب استخدام شوند.

اما امروز این الگو دیگر جواب نمی دهد. اولاً دانشگاه رفتن بسیار آسان تر از قبل شده و ثانیاً دانشگاه تضمین کننده آینده نیست.
بسیاری از افراد موفق در ایران و جهان، یا دانشگاه نرفته اند، یا دانشگاه را رها کرده اند یا در شغلی غیرمرتبط با رشته تحصیلی شان فعالیت کرده اند.

در آینده نیز اهمیت دانشگاه باز هم کمتر خواهد شد؛ بسیار کمتر از آنی فکرش را بکنید. استخدام ها و کارآفرینی ها، نه بر پایه مدرک تحصیلی که بر اساس مهارت های فردی خواهد بود کما این که هم اکنون نیز در بخش خصوصی، چنین روندی وجود دارد

با این الگوی فکری، دیگر به بچه هایتان برای کسب نمرات بالا فشار نیاورید؛ آینده بچه هایتان الزاماً از میان نمره های بالا نمی گذرد. بگذارید آنها در حد توان خود درس بخوانند و نمره بگیرند. در عوض آنها را با زندگی واقعی و مهارت های کاربردی بیشتر آشنا کنید.

3️⃣ به جای فشار بر روی بچه ها برای کسب نمرات بهتر، آنها را به کوشش بیشتر تشویق کنید: “پسرم! دخترم! همین اندازه که می بینم تلاش می کنی برایم ارزشمند است. تو تلاشت را بکن، بعد از آن دیگر مهم نیست چه نمره ای می گیری.”
فرزند شما نباید احساس کند دوست داشته شدنش، تابعی از نمراتی است که در مدرسه می گیرد.

4️⃣ اگر فرزندتان در امتحانی مثلاً 12 (یا حتی نمره کمتر)گرفت، این ادبیات پیشنهاد می شود:
خب! تو در 12 بخش عملکرد خوبی داشتی؛ آفرین. آن 8 نمره ای که نگرفتی، دارند با تو حرف می زنند که نقطه ضعف کارت کجاست. بهتر است، روی این بخش ها بیشتر کار کنی؛ چه خوب شد که 12 گرفتی و فهمیدیم گیر کار کجاست؟ من هم در دوران دانش آموزی گاهی نمرات پایین می گرفتم؛ اشکالی ندارد.

5️⃣ بچه ها را هرگز و هرگز و هرگز با دیگران مقایسه نکنید. این کار تزریق سم در روح آنهاست.
بچه ها را با خودشان مقایسه کنید: “تو نسبت به قبل، تلاش کمتری داشتی، یا بیشتر تلاش کردی.”

6️⃣ هیچ اشکالی ندارد در طول سال، گاهی به بچه هایتان اجازه دهید مدرسه نروند؛ مثلاً یک بار صبحی که خیلی خسته اند و یک بار هم زمانی که امتحان کلاسی دارند و درس شان را نخوانده اند. باور کنید آسیب اضطرابی که متحمل می شوند، بیشتر از نرفتن شان به مدرسه است؛ البته که قرار نیست این پیشنهاد به یک رویه دائمی تبدیل شود. نکته مهم این است که آنها باید با شما احساس راختی کنند، حتی در نرفتن به مدرسه.

7️⃣ در انجمن اولیا و مربیان مصوب کنید که از معلمان، به ویژه در مقطع ابتدایی خواسته شود تا حد امکان از دادن تکلیف شب خودداری کنند یا به حداقل بسنده کنند. همچنین برای روزهای تعطیل تکلیف ندهند. کودکان در ساعات غیر مدرسه، باید بیشتر بازی کنند یا به ارتباطات خانوادگی و اجتماعی بپردازند تا تکرار آنچه در مدرسه آموخته اند.

8️⃣ کیف بچه ها را تا حد امکان سبک کنید. حتی اگر لازم باشد، کتاب های قطور را به دو یا سه قسمت تقسیم و جدا جدا سیمی کنید. به ستون فقرات بچه ها رحم کنید.

9️⃣ بچه ها به ویژه در فصل های مدرسه، بیشتر تحت فشار هستند؛ بنابر این به همدلی و همراهی والدین نیاز بیشتری دارند تا استرس های مدرسه را تخلیه کنند. برایشان وقت بگذارید، حرف بزنید، شوخی کنید و گاهی با هم بیرون بروید. بچه ها باید بدانند که شما پناهگاه شان هستید.

و مهم از همه: کودکی و نوجوانی، شادترین دوران زندگی هر انسان است که دیگر تکرار نمی شود؛ هر کاری که می کنید، ملاک تان این باشد که شادی کودکی و نوجوانی را تباه نکنید. این سخن، به معنای ولنگاری تربیتی نیست؛ اتفاقاً تأکید بر تربیت اصولی کودکان و نوجوانان است زیرا تربیتی که شادی را از دوران کودکی و نوجوانی بزداید، اساساً تربیت نیست، بلکه نابودی امروز و فردای آنهاست.

هیچ کس حق ندارد شادی را از ساحت کودکی و نوجوانی بزداید، حتی پدر و مادرها و معلمان ، حتی پدر و مادرها و معلمان، حتی پدر و مادرها و معلمان.