حسین و مهدی . . .
حسین و مهدی . . .
? میان امام حسین و حضرت مهدی علاوه بر صفات و ویژگیهای مشترکی چون «عصمت، علم، مهربانی، شجاعت، حکمت…» پیوندها و شباهت های دیگری هم وجود دارد که قابل تامل است!
? القابی چون «غَریب»، «طَرید؛ طرد شده» و «شَرید؛ آواره» که به هر دوی این بزرگواران، نسبت داده شده از جمله ی این شباهت هاست. اینکه در اعمال شب نیمه ی شعبان، زیارت امام حسین وارد شده، نکند به این جهت باشد که بخواهد به «مردم عصر غیبت» توجه دهد که حسین امامِ کسانی بود که او را به «العَجَل» خواندند، اما در آخر، او را تنها گذاشته و غریبانه به شهادت رساندند! مبادا منتظرین چنین کنند!
? آگاه باشیم! که زور و زَر و تزویر و شهوت… خونِ امام را مباح خواهد کرد! وجود این تمایلات نفسانی، امروز هم بر تنهایی و غربت ولیّ عصر بی اثر نخواهد بود! “جهت تعجیل در امر فرج، با هواهای نَفس خود مبارزه کنیم”
