آوای دل

*پنــد گـــرفــتــن*

امـام عــلــی (ع)

ﻣﻦ ﺍﻋﺘﺒﺮ ﺑﺎﻟﻐﻴﺮ ﻟﻢ ﻳﺜﻖ ﺑﻤﺴﺎﻟﻤﺔ ﺍﻟﺰﻣﻦ

*ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﻴﻬﺎ ﻋﺒﺮﺕ ﮔﻴﺮﺩ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﻜﻨﺪ (ﭼﻮﻥ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻱ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ)*

غررالحکم

*سوره‌مبارکه احزاب (آیه ۵۸)*

*وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا*
و آنان كه مردان و زنان باایمان را به خاطر كاری كه انجام نداده‌اند آزار می‌دهند؛ بار بهتان و گناه آشكاری را به دوش كشیده‌اند

◀نكته‌ها:
در ضررهای جسمی، قصاص و مقابله به مثل جایز است، «وَ الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ» ‌# مائده، 45.$ ولی در ضربه‌های روحی و آبرویی دستور مقابله به مثل نداریم. قرآن نمی‌فرماید كه اگر كسی به شما تهمت زد، شما هم به او بهتان بزنید، بلكه به گناهكار هشدار می‌دهد و در صورت لزوم به دستور حاكم شرع حدّ می‌خورد.
شاید بتوان از جمله‌ «بِغَیْرِ مَا اكْتَسَبُوا» استفاده كرد كه آزارِ مسلمان خلافكار در چهار چوب قانون الهی مانعی ندارد.

پیام‌ها:
1- اصرار بر گناه به زشتی و كیفر آن می‌افزاید. ( «یُؤْذُونَ» نشانه استمرار و اصرار بر اذیّت است.)
2- آبروی زن و مرد مؤمن، محترم و لطمه زدن به آن گناه بزرگی است. (حفظ آبرو به زن یا مرد بودن ربطی ندارد.) «الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
3- گناهی تنبیه دارد كه انسان با علم و عمد مرتكب شود. «اكْتَسَبُوا»
4- گناه، بار انسان را سنگین می‌كند. «احْتَمَلُوا»
5- مهم‌ترین اذیّت، زخم زبان و تهمت است. «یُؤْذُونَ‌- بُهْتاناً»
6- آزار و اذیّت دیگران به هر شكلی كه باشد، از جمله گناهانی است كه خشم الهی را بدنبال دارد. یُؤْذُونَ‌ … إِثْماً مُبِیناً

*عــاقــبــت بــه شــر*

رسول اکرم ص :

و كسى كه از طرف ظالمى دشمنى كند يا او را در دشمنى يارى دهد، فرشته مرگ با بشارت به لعنت خدا، ماندن هميشگى در آتش جهنم و عاقبت بد، به سراغ او خواهد آمد…..*

منبـــع:/
کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله علیه