آوای دل

بانو به نظر به دُر شباهت داری

وقتی که به طعنه ها تو عادت داری

هر کس نشود لایق این زیبایی

الحق که به چادرت لیاقت داری

 چادری‌ها فرشته‌اند

*چرا فراری هستیم از انفاق وصدقه؟!⬇️*

یقین داشته باشیم که اگر حتی یک لقمه از سفره هایمان، خالصانه انفاق کنیم، بسرعت جایگزینش میکند دست خدایی که بهترین روزی دهنده آسمان و زمین است؛

?«وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ»
*[سبأ/۳۹]*

⬆️ این جایگزینی عین حقیقت است وتضمینی!

*وبزرگترین مشکل ما در دنیاطلبی و عدم پرداخت خمس و زکات و نیز انفاق نکردن مال و جان درراه قرآن و ولایت، ضعف همین باور و اعتقاد می باشد!*

و إلّا مثل روز آفتابی، روشنِ روشن است؛
آنکه یقین به این جایگزینی خدا دارد،حسابی کریم است و دست و دل باز! وچون اهل نیاز بکوبند کوبه ی در منزلش را، دست ودلش نمیلرزد جهت دستگیری و انفاق!

⬅ «مَنْ أَیْقَنَ بِالْخَلْفِ جَادَ بِالْعَطِیِّه»
*(نهج البلاغه/حکمت ۱۳۲)*

*هنگام عبور از کنار صندوق های صدقات، ویا نیازهای مساکین وایتام، اگر دستت به جیب نرفت و دلت به زلزله افتاد،زود تقویت کن ایمان و اعتقادت را به کرم خدا و جایگزینی انفاق به دست حکمت و رحمتش*

دلنوشته

موعودا! ديرهنگامى است كه چشمان انتظار به راهت دوخته و جان و دل به شراره‏هاى اشتياقت، سوخته‏ايم .
باغ آرزوها به‏شوق بهارروى‏تو خزانها را مى‏شمارد و چكامه‏هاى خونين شقايق را مى‏نگارد;
نرگسها داغ هجر تو بر سينه دارند;
عروسان چمن جز به مژده جمال دلارايت‏سر زحجله عيش برنيارند;
اى دست‏دست كردگار!
معراج‏نشينى بگذار از پرده غيبت‏به درآى و رخسار محمدى بنما;
كه خيل منتظران در فرودست وعيدهاى دنيايى ، چشم بر بلنداى وعده ديدار تو دارند. اى گوشوار عرش الهى!
آرمان انتظار را به ك وله‏بار صبر و يقين ، بر دوش مى‏كشيم و به ترنم آواى ظهور سرخوشيم ; هر صبح و مسا، ياد طلوع تو را در سينه مى‏پرورانيم و پرتو چهر تو را در ديده نقش مى‏زنيم.
اى اميد بى‏پناهان ، بيا … بيا . از ثرى تا به ثريا، دلهاى بى‏قراران ، شيداى يك نگاهت .
از سوى‏تا ماسوى جانهاى بى‏پناهان ، نثار قدمهايت .
بيا و روزه‏داران غيبت را به افطار فرج بنشان و قضاى عهد انتظار را دستى برافشان.