آوای دل

خداحافظ ای سیاهی و پرچم

ساعات آخر است ،گدا را حلال کن
خداحافظ محرم و صفر

خداحافظ روضه و نوحه و شور و دم
خداحافظ شصت شب عزاداری و ماتم و بی قراری

خداحافظ مقدس ترین لباس نوکرها
خداحافظ پیرهن مشکی

تو این دو ماه چه شبایی رو گذروندیم
شبای دهه اول
روضه های (مسلم ، ورودیه ، رقیه س ، دوطفلان حضرت زینب س، عبدالله بن حسن ع ، قاسم بن الحسن ع ، علی اصغر ع ، علی اکبر ع ، عباس ع ، عصر عاشورا ، گودال و …..)

از عصر عاشورا به بعد فقط منتظر مزد نوکریمون ، یه کربلا اربعین ، به امضای امام رضا ع بودیم و بی تاب رفتن یا نرفتن ، جور شدن یا نشدن ، ویزا و بلیت و همسفر و …… بعضیا راهی شدن و….
و بعضیا هم جاموندن…
ایشالاسال بعد همه جا مونده ها راهی بشن.

حالا لحظه های وداع با دو ماه سر تا سر عشق و شور و جنون و گریه ست
لحظه های وداع با پیرهن مشکیامونه
لحظه های وداع با کتیبه های محتشمه
لحظه های وداع با علم و کتل و بیرق و….

✳️یا امام رضا ( ع )
سفره ی دو ماه عرض ارادت و نوکری و روضه و گریه برای آل الله داره با دستان مبارک شما و اسم مقدس شما جمع میشه.

از ما بپذیر….
اگه کم گذاشتیم
اگه کوتاهی کردیم
اگه زیاد اشک نریخیتم
اگه باید و شاید عزاداری نکردیم
نوکرت رو حلال کن…

ما حلقه به گوشان این خیمه و درگاهیم
ما مزد عزاداری از فاطمه س میخواهیم..

دعای امام رضــــا(ع) برای ظهور امام زمان(عج)

امام علیّ‌بن موسی الرضا(ع)، در یکی از بهترین لحظات نیایش خود، یعنی قنوت نماز ظهر جمعه، سرود بی‌قراری و انتظار سر می‌دهند و برای فرج و ظهور آن بزرگوار این‌گونه دعا می‌کنند:

«اَللّهُمَّ اَصْلِحْ عَبْدَ کَ وَ خَلیفَتَکَ، بِما اَصْلَحْتَ بِهِ اَنْبِیائَکَ وَ رُسُلَکَ، وَ حُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ، وَ اَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ اسْلُکْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً، یَحْفَظُونَهُ مِنْ کُلِّ سُوءٍ،وَ اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً، یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً، وَ لاتَجْعَلْ لِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ عَلی وَ لِیِّکَ سُلْطاناً، وَ ائْذَنْ لَهُ فی جِهادِ عَدُوّ ِکَ وَعَدُوِّه، وَ اجْعَلْنی مِن اَنْصارِهِ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شیْ ءٍ قَدیر(1)

بارالها! کار ظهور بنده شایسته و خلیفه راستینت (امام مهدی(عج)) را اصلاح فرما؛ همان‌گونه که کار پیامبر و فرستادگانت را اصلاح نمودی و از فرشتگانت، نگاهبانانی بر او بگمار و از سوی خویش، با روح القدس او را یاری و پشتیبانی فرما. دیده‌بانانی از پیش‌رو و پشت سر همراه وی گردان تا از هر بدی، نگاهش دارند. ترس و هراس او را به امن و امان دگرگون ساز، که او تو را می‌پرستد و هیچ چیز را همتا و همانند تو نمی‌داند، پس برای هیچ‌یک از آفریدگانت، برتری و چیرگی نسبت به ولیّ خودت قرار مده و او را در جهاد با دشمنت و دشمنش اجازت فرما و مرا از یاران او به شمار آور! که همانا تو بر هر کاری توانایی.»

با توجّه به مضــامین زیبای فوق، روشــن می‌گردد که چگونه امـام هشتم(ع) عــالی‌ترین و بلندترین زمزمه‌های محبّت را با سوز و از سر شوق در این مناجات کوتاه بر زبان جاری می‌سازند که هم محبوب خود را معرفی می‌نمایند و هم آرزوی سلامتی و ظهور او را دارند و از خدا می‌خواهند تا بیعت هیچ ستمگری بر گردن آن حضرت نباشد. آنگاه برای جهاد در رکاب او اعلام آمادگی می‌کنند تا بدین وسیله، ارتباط معنوی و عاطفی خود را به آن بزرگوار ابراز فرمایند.(2)

پی‌نوشت‌ها:
1. «بحارالأنوار»، ج89؛ «مصاح المتهجد»، ص 367؛ «جمال السبوع»، ص413.
2. «آفتاب در نگاه خورشید»، ص 21.

منبع: سایت تبیان