آوای دل

گذشته در گذشته …

من برای گذشته هیچ کاری نمیتوانم بکنم.

اگر شما تمامِ علم و علمای جهان را هم جمع کنید
حتی نمی توانید لباسی را که دیشب در مهمانی پوشیده بودید را عوض کنید و یک لباس دیگر بپوشید
تمام شد و رفت.
وقتی هیچ کس
نمیتواند هیچ کاری برای گذشته بکند
چرا آدم باید در گذشته بماند؟
از گذشته باید آموخت
نباید به آن آویخت.
گذشته برای آموزش است
نه برای سرزنش.

رهایی از کینه

انسان هايى كه نميبخشند انسان هاى بدبختى هستند، آنها بار اشتباهات ديگران را روى شانه خود حمل ميكنند و خوشبختى و انرژيى كه بايد صرف ساختن زندگى خود كنند را به پاى كينه فدا ميكنند.
انسان هايى كه نميبخشند دچار نشخوار ذهنى هستند و بدى ديگران را دوباره و چندباره مرور ميكنند.
اين افراد بيشتر مريض ميشوند و احساس خوشبختى كمترى دارند.
در مقابل،كسانى كه ميبخشند سالم ترند زيرا اشتباهات ديگران را رها ميكنند تا خود آزاد شوند. فراموش نكنيد بخشيدن كسى به معناى قبول كردن آن فرد در زندگى و اجازه تكرار اشتباهش نيست.
از كودكى بخشندگى را با بخشيدن اشتباهات فرزندمان به او بياموزيم. با تنبيه كردن و داد زدن، غر زدن و غيبت كردن، درد دل كردن و سختگيرى كردن تنها كينه ورزيدن را كه باعث بدبختيست به فرزندانمان خواهيم آموخت.

باران رحمت

امام صادق عليه‏ السلام از پدرش از جدّش روايت مى‏ كند: اهل كوفه خدمت اميرالمؤمنين عليه‏ السلام آمدند و از ‏خشكسالى و نيامدن باران شكايت كردند و عرضه داشتند: براى ما از خدا درخواست باران كن. ‏اميرالمؤمنين عليه‏ السلام به حضرت حسين عليه‏ السلام فرمود: از خدا درخواست باران كن. امام حسين عليه‏ السلام حمد ‏و ثناى حق را به جا آورد و بر پيامبر درود فرستاد و به‏ پيشگاه حق عرضه داشت: اى عطا كننده خيرات و ‏نازل كننده بركات، آب فراوان بر ما ببار و باران بسيار و وسيع و خوشگوار و باعظمت كه بندگانت را از ‏ناتوانى برهاند و سرزمين‏ هاى مرده را زنده كند به ما عطا فرما. آمين رب العالمين.‏
چون از دعايش فراغت يافت ناگهان باران فراوانى باريد تا جايى كه عربى از بعضى از نواحى كوفه آمد و ‏گفت: دره‏ ها و تپه‏ ها را از فراوانى آب چنان ديدم كه بخشى از آب در بخشى ديگر موج مى‏ زد.

برگرفته از کتاب عبرت آموز / استاد حسین انصاریان