آوای دل

«شب های جمعه»مادری قامت خمیده آیـدمیـان «مرقـد» یـک «سـر بریده» گویدبـه آه و نـاله واشـک دودیده

تشنه لبی بین دونهرعریان که دیده 

ﺩﺧﺘـــــﺮﮐﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻧﻤﯿﺠﻨﮕﺪ ﻧﺠـــﻨﮓ

ﺩﺧﺘـــــﺮﮐﻢ ﺑﻪ ﺳـﻮﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧــﺎﺯ ﻣﯿﮑــﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺭﺍﺯ ﻧﮑنــــ

ﺑﯿﺎﻣــــﻮﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧــﺎﺯ ﮐﻨﯽ

ﺩﺧﺘـــــﺮﮐﻢ ﺗﻮ ﺯﯾﺒــــﺎﺗــــﺮﯾﻨﯽ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺑـــﺎﻭﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐنـــــ

ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺮﯾـــﻪ ﯾﺎ ﺧﻨـــﺪﻩ ﺍﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺑﺎﺷــــﺪ

ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﯾـــﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎشـــــ

ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴـــــﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨــــــﻨﺪﯼ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ

ﺩﺧﺘـــــﺮکم ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﺍﺷﺘـــــﺒﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺮﺧﯿــــﺰ
ﺍﺷﮑﺎﻟــــﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﮕﻮﯾﻨــــــــﺪ

ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺵ ﻭﻟﯽ ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﯽ

ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺷﻌﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎصــــ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ

ﺯﻣﺴﺘـــــﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﺸﻨﻮﯼ ﻫﻮﺍ ﺩﻭ ﻧﻔــــﺮﻩ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺩﻧﯿــــﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ

ﺩﺧﺘﺮﮐــــﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺎﻫــــﺰﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎشـــــ
ﺑﺮﺍﯼ ﭘـﺪﺭﺕ ﺗﻮ ﻣﻠﮑــــــﻪ ﻫﺴﺘﯽ
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ؟
ﺭﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ ؟
ﺍﺫﯾﺘﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ؟
ﻋﯿﺒــــﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﻧـــﮕﺬﺍﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ
ﮔﺎﻫﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﯾﮏ ﺩﺭﺩ ﺩﺭﺩﻧـــــــــﺎﮎ ﺗﺮ ﺍﺳتـــــــ

ﺍﺣـــــــﺴﺎﺱ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ ﺧﺮﺝ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﮑنـــــــ

ﺍﺯ ﺗﻤــــــﺎﻡ ﻣﺮﺩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨـــــــﯽ ﻭ ﻣﺘـــــﻠﮏ ﻧﺜﺎﺭﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ

ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻤﻨــــــﻮﻥ ﺑﺎﺵ

ﻣﻤﻨـــﻮﻥ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺯﯾﺒـــــﺎﯾـــــی ات ﺭﺍ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣﯿﺸﻮﻧـــــﺪ

ﺗﻮ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺿﻌﯿـــــﻒ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﺕ ﻧﺎﺗـــــــــﻮﺍﻧﻨﺪ
ﺁﺭﯼ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻨﺪ

ﺩﺧﺘﺮﮐـــــﻢ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺷﺘـــــﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻣﯿـــــﻦ ﻫﺴﺘﯽ
ﻫﯿـــــــﭻ ﮔﺎﻩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑـــــــﻦ .

صدایت میکنم آقا…
همین جایم… خودم…تنها…

از این پایین به آن بالا…
صدایم می رسد آقا؟؟

نگاهم در زمین گیر است…
خودم هم خوب میدانم…

بســـــــی دیر است…
بســــــی دیر است برای پر زدن اما…

امیدم را نگیر آقا…
از این سقف گناهانم دعا بالا نمی آید…

دعا آنجا نمی آید…
دعایم را ببر بالا…

شفاعت کن مرا آقـــــــــــا…
شما را میدهم سوگند…
به حق مادرت زهرا(س)…
نگاهت را نگیر آقا……..

الهم عجل لولیک الفرج