آوای دل

رحمت خدا مقدم بر سرنوشت

زنی که صاحب فرزند نمی شد، پیش پیامبر زمانش میرود و میگوید از خدا فرزندی صالح برایم بخواه.

پیامبر دعا میکند و وحی میرسد: او را بدون فرزند خلق کردم…

زن میگوید خدا رحیم است و میرود…

سال بعد باز تکرار میشود و باز وحی می آید که بدون فرزند است.

زن اینبار نیز به آسمان نگاه میکند و میرود…

سال سوم پیامبر وقت زن را با کودکی در آغوش می بیند!

با تعجب از خدا می پرسد: بارالها، چگونه کودکی دارد او که بدون فرزندخلق شده بود؟!

وحی میرسد: هر بار گفتم فرزندی نخواهدداشت، او باور نکرد و مرا رحیم خواند.

رحمتم بر سرنوشتش پیشی گرفت…

کجاها نباید خندید؟!

به سرآستین پاره ی کارگری
که دیوارت را می چیند , نخند

به پسرکی که آدامس می فروشد
و تو هرگز نمی خری ، نخند
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه
می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند , نخند

به دستان پدرت…
به جارو کردن مادرت…
به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی
به سر دارد …
به پارگی ریز جوراب کسی درمجلسی
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان , نخند
نخند که دنیا ارزشش را ندارد …
که هرگز نمی دانی
چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند :

آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای
همه چیز و همه کسند …

آدم هایی که برای زندگی تقلّا می کنند …
بار می برند …
بی خوابی می کشند …
کهنه می پوشند …
جار می زنند …
سرما و گرما را تحمل می کنند
و گاهی خجالت هم می کشند …

خیلی ساده :

هرگز به آدم هایی که ضعیفتر از تو هستند , نخند . روزی ممکن است تو جای آنها باشی . کسی چه میداند ؟

لحن قاطع در برخورد با خطای کودک یعنی :
وقتی کودك مرتکب خطایی شد به سمتش برید و از همون جایی که ایستادید سرش فریاد نزنید….
خم بشید، هم قدش بشید، مستقیم توي چشمهاش نگاه کنید(برقراري ارتباط چشمی)…
اگر کودك خواست رویش رو برگردونه و بره،دستهاش رو
بگیرید تا مستقیم به شما نگاه کنه.بهش بگید “لطفا به من نگاه کن”

نباید در لحنتون خشونت یا تهدید باشه….
با لحن ارام و قاطع باهاش صحبت کنید…
روشن و واضح بهش بگید که چه خطایی کرده مثلا “اجازه نداري کسی رو بزنی و ازت میخوام که دیگه این کار رو تکرار نکنی!”

توجه داشته باشید که بین رفتار بد کودك و شخصیتش تفاوت قائل بشید و بهش برچسب نزنید..
مثلا بهش نگید بچه بد یا بچه تنبل..
وقتی شخصیت بچه رو هدف قرار بدید،او احساس بی ارزشی میکنه و خشمگین میشه و میترسه.