آوای دل

نباید قرآن را فقط بر سرمان بگیریم؛ باید “تمام مناسبات” قرآن در زندگی ما ساری و جاری شود. بسیاری از آیات قرآن ناظر بر این است که ما در رفتار با دیگران اعم از مومنین و غیر مومنین چگونه عمل کنیم؟

اگر گفته می‌شود: «لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاء» (دشمنان من و دشمنان خودتان را به دوستی نگیرید) این سخن یک منطقی دارد که خود قرآن منطق آن را اینطور بیان می‌کند: «لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ» (آنها از هر گونه شر و فسادی درباره شما کوتاهی نمی‏کنند)

لذا میبینید که به‌صراحت بیان می‌کنند که ما باید تحریم‌های فلج‌کننده علیه ایران اعمال کنیم، به‌صراحت بیان می‌کنند که ما باید فشارهای دیگری بر ایران بیاوریم؛ این منطق آنهاست!

اگر از “مبارزه با استکبار” سخن گفته میشود؛ این بحث جدای از تجربه، یک “منطق عمیق قرآنی” دارد.

? بخشی از سخنرانی در شب 23 ماه رمضان 95/ مسجد سید اصفهان

غروب جمعه را دریابید

از فاطمه زهرا(س) نقل شده است:
از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود:

✅‍ به راستی، در جمعه ساعتی است که اگر مرد [و زن] مسلمان در آن ساعت از خدای عزیز و جلیل خیری درخواست کند، به او داده می‌شود".
لذا عرض کردم: ای رسول خدا! آن کدام ساعت است؟
فرمود: “اذا تُدلی نصفَ عین الشمس للغروب؛ وقتی نصف قرص خورشید غروب کرد".

✅‍ زید در ادامه می‌گوید:
حضرت فاطمه(س) همیشه [جمعه‌ها] به غلامش می‌فرمود:
“بر بلندی برآی و هرگاه دیدی نصف قرص خورشید به غروب نزدیک شده است، به من اعلام کن تا دعا کنم".

?وسائل الشیعه، ج۵، ص۶۹

وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حُسْناً وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ «8»
و به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادر خود نيكى كند، و اگر آن دو كوشيدند تا چيزى را كه بدان علم ندارى شريك من سازى، از ايشان اطاعت مكن، سرانجامِ شما به سوى من است، پس شما را از (حقيقت) آنچه انجام مى‌داديد آگاه خواهم ساخت.
جلد 7 - صفحه 116
پیام ها
1- نيكى به والدين يك امر انسانى است، نه فقط ايمانى. «وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ»
2- احسان و نيكى به والدين، بدون قيد و شرط است. «حُسْناً» (شرطِ نژادى، سِنّى، منطقه‌اى، علمى، اجتماعى، سياسى، اقتصادى و ايمانى ندارد، حتّى اگر كافر و مشرك باشند، بايد احسان كرد.)
3- والدين منحرف براى انحراف فرزندان، كوشش مى‌كنند. «جاهَداكَ»
4- از احترامِ ديگران، سوء استفاده نكنيم. (والدين نبايد به خاطر احترام‌گزارى فرزندانشان، آنان را به شرك دعوت كنند.) «وَ إِنْ جاهَداكَ»
5- فرزندان، بايد قدرت انتخاب تفكّر صحيح را داشته باشند. جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِي‌ …
فَلا تُطِعْهُما
6- شرك، برهان و استدلال علمى ندارد. «ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ»
7- در مسأله توحيد وشرك، با هيچ كس كنار نياييم و سازش نكنيم. «فَلا تُطِعْهُما»
8- احسان به والدين، مطلق و هميشگى است؛ امّا اطاعت از والدين، مشروط به آن است كه انسان را از خدا دور نكنند. «فَلا تُطِعْهُما»
9- ايمان به معاد، ضامن اجراى توصيه‌هاى الهى است. وَصَّيْنَا … إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ‌
10- خداوند به همه‌ى كارهاى انسان آگاه است. «فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»