آوای دل

خاطره ای از شهيد مدافع حرم سید محمدحسن حسینی (سيد حكيم) به روايت همسر گرامى شهيد؛
?سیدم یك اخلاق خاصی داشت که خیلی خیلی به محرم و نامحرم اهمیت می‌داد، ‌طوری که وقتی مناسبت‌هایى که حرم آقا جان [آقا علی بن موسى الرضا«ع»] خیلی شلوغ می‌شد نمی‌رفت حرم که به‌جای ثواب گناه مى کنیم.

?یادم هست که یک سال شب قدر با هم که به حرم مشرف شدیم نزدیک نرفت، با هم رفتیم به زیرگذر کنار یك موتور سیکلت که پارک شده بود، گفت بنشین اینجا با هم دعای جوشن بخوانیم.

اون جوشن … اون دعا چه قدر زیبا بود … با صدای گریه های ارام سیدم …

?و خیلی به حجاب حساس بود به من و خواهرانشون می‌گفت ببینید جهاد شما خیلی سخت تر از جهاد ماست، مراقب چادر مادرمان باشید.

#کلام_نورانی_استاد 

?یکی از چیزهایی که برای ما بد جا افتاده، این است که فکر می کنیم، هرچه می خواهیم با خدا مأنوس بشویم و یا از خدا چیزی بگیریم باید با گریه بگیریم! 
?شما یک دوستی داشته باشید، همیشه بیاید در خانه شما و گریه کند که مثلا من  یک کاسه می خواهم! می گویی: خب درست بگو، چرا گریه می کنی؟!
?خدا مهربان است. همیشه به ما لطف کرده. می خواهد که شما شاد باشید و کوچکترین غم و غصه ای نداشته باشید. دریای بی انتهای مهربانی است، چرا فکر می کنی که حاجتت را نمی دهد و یا اگر گریه کنی، می دهد! 
?یک بچه اگر از مادر چیزی بخواهد که برایش ضرر دارد، گریه که هیچ، خودش را بکشد، مادر به او نمی دهد می گوید: نه، برایت ضرر دارد. 

حالا چرا فکر می کنید وقتی چیزی از خدا می‌خواهید، اگر گریه کنید به شما می دهد؟ 
?خدا اگر به صلاحتان نباشد نمی دهد، در خانه تمام اهل بیت هم که بروید، اعتنا نمی کنند، چون صلاح شما را بهتر می دانند. اگر قرار باشد بدهند همینجوری هم می دهند، بدون گریه کردن، با خنده هم می دهند. 

?به زور از خدا چیزی گرفتن، خلاف #بندگی است.
?استاد حاج آقا زعفری زاده