آوای دل

عوامل مختلف در دیر به حرف افتادن کودکان.

درست است که دیر به حرف افتادن کودکان ، تا حدودی امری ارثی قلمداد می شود  ؛ اما نمی توان نقش عوامل محیطی و چگونگی برخورد والدین با کودکان را نادیده گرفت…

صحبت کردن با کودک ، مهم ترین گام در آموزش زبان به حساب می آید ؛ هر چند ممکن است برخی تصور کنند که صحبت کردن با کودکی که نمی تواند پاسخ آنان را بدهد فایده ای ندارد . مطالعات انجام شده نشان داده است که مادران به ویژه ، نقش بی نظیری در رشد کلامی فرزندان خود دارند .

 
متخصصان بر این باورند که در طول مرحله رشد سریع واژگان ، یعنی فاصله ی بین 12تا 18 ماهگی، فعالیت های کلامی در خانه ، می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. فعالیت هایی مثل : خواندن شعر و سرود ، انجام بازی های تصوری ، خواندن کتاب برای طفل ، تعامل چهره به چهره با وی و … . افراد بزرگسال ، با صحبت کردن شمرده ، بلندتر کردن صدای خود و همراه با مبالغه در ادای زیر و بم ها ، کار شنیدن و بازشناسی الگوهای  کلامی را برای کودک راحت تر می کنند.

دو دوست در بيابان همسفر بودند ، در طول راه با هم دعوا کردند ، يکي به ديگري سيلي زد ، دوستي که صورتش به شدت درد گرفته بود بدون هيچ حرفي روي شن نوشت : امروز بهترين دوستم بهم سيلي زد ، آنها به راهشان ادامه دادند تا به چشمه اي رسيدند و تصميم گرفتند حمام کنند ، ناگهان دوست سيلي خورده به حال غرق شدن افتاد ، اما دوستش او را نجات داد ، او بر روي سنگ نوشت : امروز بهترين دوستم زندگيم را نجات داد ، دوستي که او را سيلي زده و نجات داده بود پرسيد : چرا وقتي سيلي ات زدم بر روي شن و حالا بر روي سنگ نوشتي ؟ دوستش پاسخ داد : وقتي دوستي تو را ناراحت ميکند بايد آن را بر روي شن بنويسي تا بادهاي بخشش آن را پاک کند ، ولي وقتي به تو خوبي ميکند بايد آن را بر روي سنگ حک کني تا هيچ بادي آن را پاک نکند ..