آوای دل

بازیهای آسان برای تقویت هوش و خلاقیت کودک ( 2/5 تا 3 سالگی)

✔ حفظ شعر” همراه با بازی را فراموش نکنید ! 

گیرایی کودکان دو ساله مثل اسفنج می ماند . اگر چیزی را یکبار بشنوند ، 
شروع به سپردن آن در حافظه می کنند ، مخصوصا اگر همراه با حرکت و بازی باشد
. شعری موزون و جالب را چندین بار در روزهای متوالی برایش بخوانید . بعد 
از او بخواهید که کلمات آخر هرمصراع را او بگوید . هر بار از تعداد کلماتی 
که شما می گوئید بکاهید تا او بتواند به تنهایی کل شعر را از حفظ بخواند . 
البته این کار احتیاج به صبر بسیار و مدت زمان زیادی دارد و هر کودک با 
کودک دیگر متفاوت است . شاید کودک دو سال و نیمه ی شما هنوز نمی تواند درست
و حسابی حرف بزند . در هر صورت باید آنقدر برایش حرف بزنید و شعر بخوانید ،
تا دایره ی لغاتش گسترده گردد .

دوست خیالی کودکان

کودک در حدود سن سه سالگی نمی تواند تفاوتی بین خیال و واقعیت قائل باشد او ممکن است دوستان یا همبازیهای خیالی را بخشی از دنیای واقعی تصور کند.
این شخصیتهای خیالی،می توانند برگرفته از یک شخصیت کارتونی، یا شخصیتی ازقصه های شنیده و یا حتی یکی از اسباب بازیهایش و یا اینکه به طور کامل زاده ذهن کودک باشند.

داشتن دوست خيالی میتواند خيلی هم خوب باشد

چنين دوستی به کودک شما کمک تا آزادانه و در امنیت احساسش را بیان کند ،او در بازی با این دوست خیالی، نقش شما را بازی میکند واین برای یک والد هشیار میتواند یک راهنمای فوق العاده باشد…
شما از این طریق میتوانید خود را در این بازخورد آزاد ببینید و دنیای برداشتهای کودکتان را از نزدیک لمس کنید و از طریق همین دوست خیالی مهارتهای زندگی و نحوه ارتباط و تعامل سالم اجتماعی را به فرزندتان ياد دهید

چه ورزشی را در چه سنی شروع کنیم؟

رهنمودهای زیادی در مورد زمان شروع و چگونگی شروع شرکت در ورزش وجود دارد. این رهنمودها بر اساس بهبود عملکرد و عوامل خطرزا طراحی شده‌اند…

سنین ۶-۲ سالگی:
 لازم است کودکان بیشتر در فعالیت‌های شادی‌آور و فرح‌بخش شرکت کنند. در این سن کودک، توانایی شرکت در ورزش‌های سازمان‌یافته مانند فوتبال را ندارد زیرا توانایی حرکتی و تعادلی کامل نیست و محدوده توجه او محدود است.
مهارت‌هایی مانند دویدن، پریدن و شنا را می‌توان به کودک آموزش داد. در این سن، ورزش باید با حداقل آموزش باشد و از ایجاد رقابت و مسابقه بین کودکان جلوگیری شود. هدف اصلی باید لذت بردن از ورزش باشد.

سنین ۱۰-۶ سالگی: 
گرچه بهبود تعادل و حرکت به‌دست آمده اما هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم به‌وجود نیامده است بنابراین کودک می‌تواند به‌طور محدود به ورزش‌های سازمان‌یافته بپردازد.
ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک، شنا، تنیس برای کودک مناسب است. در این سن تاکید بر آموزش تکنیک است و باید به رقابت و مسابقه کمتر اهمیت داده شود.

سنین ۱۲-۱۰ سالگی: 
سطح شعور و فهم و توانایی یادگیری، تعادلی و حرکتی کودک افزایش می‌یابد و می‌تواند حرکت‌های پیچیده و تکنیک و تاکتیک را یاد بگیرد و در ورزش‌های سازمان‌یافته و برخوردی شرکت کند.

ورزش‌هایی مانند والیبال، بیسبال، فوتبال و دوچرخه‌سواری برای این سنین مناسب هستند.
در باشگاه‌ها تمرین با وزنه‌های کوچک ایرادی ندارد ولی ورزش‌هایی مانند وزنه‌برداری و پاورلیفتینگ برای کودکان ممنوع است.

بدنسازی با وزنه باید بعد از سن بلوغ آن هم همواره تحت‌نظر مربی انجام گیرد.

ورزش‌های پربرخورد و تماسی مانند بوکس، کشتی، هاکی و پاورلیفتینگ بهتر است بعد از ۱۵ سالگی شروع شوند ولی به‌طور کلی می‌توان گفت مناسب بودن شدت و نوع ورزش را رضایتمندی کودک و لذت بردن او تعیین می‌کند. علاوه بر این، ورزش تاثیری بر سن بلوغ ندارد مگر در دخترانی که رژیم غذایی شدید گرفته باشند و والدین نباید از این بابت نگران باشند.